Zygmunt Jarosz – pionier pożarnictwa polskiego

Czytelnikom czasopisma „BiTP. Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza” w rozdziale „Postacie Pożarnictwa” od 2015 roku przedstawiane są biografie wybranych postaci zasłużonych dla polskiego pożarnictwa. W bieżącym numerze przybliżona zostanie niezwykła osoba, która zajęła wyjątkowe miejsce w historii ochrony przeciwpożarowej w Polsce. Mowa o pierwszym generale polskiego pożarnictwa Zygmuncie Jaroszu (1920-2007). Generał Jarosz jako pierwszy polski strażak przeszedł drogę od szeregowego zawodowego strażaka przez podoficera do oficera i generała pożarnictwa. Pod jego kierownictwem polskie pożarnictwo ulegało znacznemu rozwojowi. Cechowała go pasja pracy i nieprzeciętny talent organizatorski. Generał Jarosz był kreatorem wielu zmian, nowych inicjatyw i działań. Generałowi zawdzięczamy rewolucję systemu szkolnictwa oraz powstanie pierwszej w historii pożarnictwa uczelni oraz dwóch szkół chorążych. Przez dwie kadencje w latach 1974–1983 pełnił z wyboru funkcję wiceprezydenta ds. zapobiegania pożarom w międzynarodowej organizacji pożarniczej CTIF. W tym czasie przyczynił się do umocnienia polskiego pożarnictwa na forum europejskim i podniesienia prestiżu Polski za granicą. W ciągu kolejnych lat służby generał konsekwentnie realizował wizję rozwoju pożarnictwa polskiego w niełatwych politycznie czasach. Należy wspomnieć, że był to okres wielu bardzo trudnych akcji ratowniczych, w tym tragicznych w skutkach, jak na przykład pożar rafinerii w Czechowicach-Dziedzicach z 1971 roku, który spowodował śmierć 37 osób. Z wieloletniego teoretycznego i praktycznego dorobku generała korzystamy do dziś. Generał Jarosz uosabiał wzorowe cechy strażaka, profesjonalizm zawodowy i wysokie walory osobiste. Osiągnięcia, wartości i cele prezentowane przez generała zasługują na przedstawienie jego sylwetki czytelnikom kwartalnika naukowego BiTP.

Many of the most significant figures in Polish firefighting are described in “BiTP. Safety and Fire Technique” magazine, in the chapter “People Involved in Firefighting”, which since 2015 has portrayed individuals distinguished for their work for the benefit of Polish firefighting. This issue of the magazine presents the General of Polish Firefighting, Zygmunt Jarosz (1920–2007). He was the first to be promoted from Junior Fireman, Captain and Brigadier to the highest rank of General. Polish firefighting made great progress under his leadership. He showed passion for his work and outstanding organisation skills. He was also a promoter of innovations and new activities. These were associated with a revolution in the education system, which resulted in the founding of the first university of firefighting, and two colleges for warrant officers. During his two terms (1974–1983) he was also Vice-President for fire prevention of the international organisation CITF, and he strengthened Poland’s position in Europe. During next few years he was boldly reaching his targets connected with firefighting, despite the very difficult political situation in Europe. These were also the times of numerous challenging rescue operations, with many calamities, such as the big fire at the refinery in Czechowice-Dziedzice in 1971, in which 37 people died. His achievements in the firefighting theory and practice are used up to this day. As a General he presented excellent fireman’s traits, a highly professional attitude, and strong personal skills. General’s achievements, values and objectives make him eminently worthy of being presented to the readers of BiTP.