Zintegrowana Platforma Symulacyjna Podmiotów Zarządzania Kryzysowego – spójne środowisko wirtualne

Cel: Celem artykułu jest przedstawienie potrzeby integracji stosowanych w Polsce rozwiązań symulacyjnych wykorzystywanych do szkolenia kadr administracji publicznej w obszarze zarządzania kryzysowego, a szczególnie zakresu prac badawczo-rozwojowych dotyczących budowy zintegrowanej platformy symulacyjnej podmiotów zarządzania kryzysowego. Wprowadzenie: Kompletne koncepcje budowy zintegrowanych komputerowych systemów wykorzystujących techniki symulacyjne – systemów służących do szkolenia funkcjonariuszy służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo z zastosowaniem technologicznie zaawansowanych trenażerów, to nie tylko fantazja, ale konkretna rzeczywistość i wymóg czasu. Zapoznanie się z ich zawartością pozwala na prawidłowe definiowanie wymagań i zrozumienie konsekwencji decyzji podejmowanych na etapie definiowania potrzeb. Stanowią one podstawowe kompendium wiedzy z tej dziedziny przydatne zwłaszcza dla podmiotów niezwiązanych na co dzień z symulacją, a planujących budowę podobnych systemów. Bardzo znaczące odniesienie do aspektu praktycznego tworzenia zintegrowanych systemów symulacyjnych stanowi o uniwersalizmie tego rozwiązania, które może być interesujące zarówno dla świata nauki i jego przedstawicieli pracujących nad różnymi aspektami symulatorów, jak i dla praktyków, którzy chcą szybko osiągnąć zamierzony efekt poprzez dobór dostępnych na rynku rozwiązań pośrednich. Wyniki: W artykule została przedstawiona koncepcja funkcjonowania zintegrowanej platformy symulacyjnej podmiotów zarządzania kryzysowego z uwzględnieniem modułów umożliwiających wymianę informacji w ramach interoperacyjności, jednolitej bazy danych terenu, bazy obiektów modeli symulacyjnych oraz modeli 3D na potrzeby wizualizacji wybranych zagrożeń o charakterze kryzysowym oraz podmiotów zarządzania kryzysowego. Wnioski: Na podstawie przeprowadzonych analiz można stwierdzić, że opracowanie niezbędnych standardów oraz wymagań technicznych dotyczących zapewnienia współpracy pomiędzy różnorodnymi środowiskami symulacyjnymi wymaga optymalizacji i rozszerzenia istniejących standardów wymiany informacji oraz modyfikacji oprogramowania zawartego w istniejących symulatorach pod kątem efektywnego wyświetlania również innych środowisk symulacyjnych.

Aim: The aim of this article is to reveal the need for the integration of simulation solutions used in Poland, for training of public administration staff in the area of crisis management, specifically in the area of research and development concerned with the construction of an integrated simulation platform for bodies engaged with crisis management. Introduction: The concept of creating an integrated computerised system, utilising advanced simulation techniques, and suitably equipped trainers, for the training of staff responsible for national security, is not a fantasy, but a reality and requirement of our times. An understanding of the system content allows for appropriate identification of requirements and recognition of consequences from decisions made at the needs definition stage. This provides an essential compendium of knowledge on the topic, which is particularly useful for entities not involved with simulations on a daily basis, but are planning the construction of similar systems. A very significant reference is made to the practical aspect of creating integrated simulation systems and the universal application of such solutions. This which may be of interest equally to the academic world and their representatives working on different features of simulation systems as well as for practitioners who wish to achieve desired outcomes quickly through a selection of available solutions in the market place. Results: The article identified an operational concept for an integrated simulation platform, encompassing organisations engaged with crisis management. It revealed elements, where a facility for the exchange of information plays an important part within parameters of interoperability. These include; unified terrain databases, construction of simulation model databases and 3D models, which satisfy visual needs for identified threats faced by organisations engaged with crisis management situations. Conclusions: Based on the performed analysis, it is concluded that there is a need to develop necessary standards and technical requirements, among diverse simulation environments, to achieve co-operation between systems. The broadening and optimisation of existing standards, in relation to the exchange of information, and modification of software will facilitate effective blending between diverse simulation systems.