Theatre for Sustainable Development: Jana Sanskriti’s Participatory Ideologue and Practice

As a reaction against the institutionalized top-down developmental orientation, the theory and praxis of development as an inclusive process of socio-political collective transformation has been constantly realized. At this juncture, performative activities have become increasingly instrumental strategies in engaging people more intrinsically in their various personal and social development issues. The focus of this paper lies in studying Jana Sanskriti Centre for Theatre of the Oppressed, which despite being an apolitical organisation, offers significant contribution towards searching for viable socio-political possibilities in contemporary India. The paper delves into discussing some specific ground realities of rural West Bengal, deliberating on the endeavours of Jana Sanskriti in extending onstage representations to offstage reformation. This research investigates how sustainable changes, defined as both individual psychological transformation and groups’ socio-political consciousness are generated among spectators through participation in this theatrical process.

W reakcji na zinstytucjonalizowaną odgórną orientację rozwojową stale realizowano teorię i praktykę rozwoju jako integracyjnego procesu społeczno-politycznej transformacji zbiorowej. W tym momencie działania performatywne stały się coraz bardziej instrumentalną strategią angażowania ludzi bardziej wewnętrznie w różne kwestie rozwoju osobistego i społecznego. Artykuł ten koncentruje się na badaniu Centrum Teatru Uciśnionych Jana Sanskriti, które pomimo tego, że jest organizacją apolityczną, wnosi znaczący wkład w poszukiwanie realnych możliwości społeczno-politycznych we współczesnych Indiach. Artykuł zagłębia się w dyskusję na temat konkretnych realiów wiejskich Bengalu Zachodniego, rozważając starania Jana Sanskriti o rozszerzenie sztuki scenicznej na konkretne działania podejmowane poza nią. Zbadano, w jaki sposób trwałe zmiany, zdefiniowane zarówno jako indywidualna transformacja psychologiczna, jak i świadomość społeczno-polityczna grup, są wywoływane wśród widzów poprzez udział w tym procesie teatralnym.