Versatile space of Persian court house in Isfahan used as Polish children habitat during the WW2

During WW2 thousands of Polish citizens were deported to Siberia and Kazakhstan in the USSR doomed to exterminating labour. The Polish army was also detained there. The Iranian Shah allowed Polish soldiers and civilians to cross from Russia to Iran. In Isfahan Polish fugitives, mainly children, were accommodated in Persian traditional court houses which were converted into their temporary habitat, where new Polish social space emerged. The following problems are discussed in this paper: location of Polish children in Isfahan, recreation of Persian courtyard houses, redefining the meaning of interior and exterior of the houses.

Podczas drugiej wojny światowej tysiące polskich obywateli zostało zesłanych na Syberię i do Kazachstanu i skazanych na morderczą pracę. Polska armia również została tam uwięziona. Szach Iranu zezwolił polskim żołnierzom i cywilom przekroczyć granicą irańsko-sowiecką. W Isfahanie polscy uciekinierzy, przede wszystkim dzieci, umieszczeni zostali w tradycyjnych perskich dziedzińcowych domach które stały się miejscem ich czasowego pobytu i których przestrzeń wykorzystywana była zgodnie z potrzebami polskiej społeczności. W pracy omówiono następujące kwestie: rozmieszczenie polskich uchodźców w Isfahanie, nowy sposób korzystania z perskiego dziedzińcowego domu, nowe zdefiniowanie znaczenia wnętrza i przestrzeni zewnętrznej w obrębie domów.