Out of the Contemplation on the Law: An Attempt at Outlining Some Problems

The author addresses the problem of the cognitive role of intellectual processes in the sphere of intellectual objects, which also include the established law. Only by virtue of intellectual processes focused on the law can it be cognitively made available to others. Contrary to conceptualists, and above all Kelsen, it is then necessary to move away from determining the doctrine of law with a conceptual grid, as the basic undertaken means of controlling the legal issues. It cannot be accepted that what is not verifiable in such a grid cannot be treated as a heuristic attitude towards the law. The author distinguishes the so-called high interpretation, which has the characteristic that it consists in the course of the entire law, including the development of legal thought on the law and the consequences of the law. There is no such thing as the development of law in its empirical sense. On the other hand, thinking about it through interpretation, properly combined with interpretation at a high level, contemplating it by combining legal considerations with interpretation at a high level should, in the Author’s opinion, be considered the deepest manifestation of the reflexivity of legal culture.

Autor podejmuje problem roli poznawczej procesów intelektualnych sferze obiektów intelektualnych, do których należy również prawo stanowione. Tylko na mocy procesów intelektualnych skupionych na prawie można poznawczo udostępnić je innym. Wbrew konceptualistom, a przede wszystkim Kelsenowi, trzeba wówczas odejść od determinowania doktryny prawa siatką pojęciową, jako podstawowym środkiem kontroli podejmowanych zagadnień prawnych. Nie można przyjąć tezy, że to co nie jest weryfikowalne w takiej siatce nie może być traktowane jako heureza prawa. Autor wyodrębnia tzw. wysoką wykładnię, która ma to do siebie, że polega na przebiegu przez całe prawo, a w tym rozwój myśli prawniczej nad prawem i konsekwencji prawa. Nie ma czegoś takiego jak rozwój prawa w empirycznym jego sensie. Natomiast myśl nad nim za pośrednictwem wykładni, odpowiednio połączonej z interpretacją na wysokim poziomie, kontemplowanie go poprzez połączenie rozważań prawnych z interpretacją na wysokim poziomie powinno być, zdaniem Autora, uznane za najgłębszy przejaw refleksyjności kultury prawnej.