Twórczość a potrzeby idealne - projekty lwowskiego architekta Mariana Nikodemowicza

Z początkiem XX wieku neogotyk, historyzm, secesja, zaczęły ustępować świeżości ideowej i formalnej modernizmu. Na ten „niespokojny” okres przypada życie i twórczość Mariana Aleksandra Nikodemowicza. Z pochodzenia Ormianin, absolwent, a potem adiunkt Politechniki Lwowskiej. W swoich projektach przeszedł ewolucję od akademickiego klasycyzmu, przez modernizm lat 20., do architektury nowoczesnej, kontynuował również tradycję – polskiej architektury. Projektując nie zaniedbywał szacunku dla „potrzeb idealnych” – funkcjonalności, estetyki formy i zgodności z kontekstem.

In the beginning of 20th century, neogothic, historicism, art nouveau, started to change into new tendency – modernism. Marian Aleksander Nikodemowicz was living and designing at that restless times. He was Armenian origin, was a graduate of Technical University in Lvov and later senior lecturer there. His projects evolve from academic neoclassicism, modernism of the twenties into modern architecture. In all these tendencies he tried to continue tradition of polish architecture. In his work he respected 'ideal needs' – functionality, aesthetic of forms and the context.