In the article, I explore the many faces of violence and vulnerability evoked in religious and secular painting. Drawing upon Hans-Georg Gadamer’s phenomenology of art as play, I aim to show that the creative activity of both the artist and the viewer exceeds the mere actualization of the past event or the instantiation of poetic fantasy. Bringing into conversation Bosch’s, Caravaggio’s, Millais’s, and Waterhouse’s masterpieces, this essay interrogates how their embodiments of the uncanny proximity of violence and vulnerability as two conflicting sides of our human experience complicate the expected symmetry and clear-cut distinction between belligerency and gentleness, powerfulness and the powerlessness, benevolence and malevolence. Inviting us to appreciate the authenticity of their subtle meanings in the continuous veiling and unveiling (Verbegung/Entbergung) of truth, the selected artworks prompt, simultaneously, a possibility of our self-recognition. In the process of our patient tarrying in front of them, we are called on to attend to and acknowledge the more complex realities that speak to our lived experience and defy its apparent homogeneity.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00