Zaangażowanie rodziców w edukację dzieci. Polska na tle krajów Europy Środkowo-Wschodniej w świetle danych PISA 2018

Artykuł jest próbą porównania charakterystyk i korelatów zaangażowania rodziców (PI) w edukację ich dzieci w 11 krajach Europy Środkowo-Wschodniej: Białorusi, Czechach, Estonii, Litwy, Łotwy, Polski, Rumunii, Rosji, Słowacji, Ukrainy i Węgier. Dane pochodzą z badania PISA 2018, opierają się na reprezentatywnych, ogólnokrajowych próbach 15-letnich uczniów i ich rodziców. W opracowaniu wykorzystano analizę wariancji i serie modeli regresji logistycznej. Trzy kraje o najwyższym poziomie PI spośród państw CEE to Białoruś, Rosja i Ukraina. Polska okazała się liderem jedynie w odniesieniu do biernego zaangażowania (rozmowy o postępach dziecka z inicjatywy nauczyciela). Uśredniając, kraje Europy Środkowo-Wschodniej charakteryzują się wysokim poziomem zaangażowania biernego i niskim czynnego, a jednocześnie rodzice mocniej włączają się w materialne i pozamaterialne wsparcie szkoły niż w krajach Europy Zachodniej. Poczucie uzyskiwania wsparcie przez 15 letnich uczniów jest powszechne. Nawet w Polsce, gdzie wskaźnik był najniższy spośród 11 badanych krajów, kształtował się na poziomie 80%. PI silnie wiąże się z dwiema zmiennymi: płeć ucznia i status materialny gospodarstwa domowego. Prawdopodobieństwo uzyskania wsparcia jest wyższe w przypadku uczennic oraz wraz ze wzrostem statusu ekonomicznego. Ten ostatni przekracza oddziaływanie statusu wykształceniowego.