Defekty interpretacyjne w pracy o nieprawidłowościach liturgicznych. Na marginesie książki Dawida Mielnika „De defectibus" od Mszału Piusa V do Mszału Jana XXIII. Pomiędzy wiernością i zmianą

W niniejszym artykule ustosunkowujemy się krytycznie do niektórych tez i analiz Dawida Mielnika zawartych w jego książce: De defectibus od Mszału Piusa V do Mszału Jana XXIII. Pomiędzy wiernością i zmianą (Lublin 2022). Autor książki analizuje rubryki, które zostały ogłoszone w Mszale Piusa V, a potem przechodziły rozmaite modyfikacje, aż do Mszału Jana XXIII (1962). Następnie zestawia przeprowadzoną analizę z Mszałem Pawła VI, w którym opuszczono przepisy dotyczące niewłaściwości w celebracji Mszy Świętej, oceniając ten fakt bardzo krytycznie. W swojej jednostronnej ocenie D. Mielenik pomija jednak wiele istotnych zagadnień historycznych i teologicznych, które nie pozwalają na sformułowanie tak jednoznacznie negatywnych sądów. W niektórych przypadkach popełnia także znaczące błędy teologiczne.

In this item we take a critical perspective at certain analyses and theses of Daniel Mielnik, which he includes in his book: De defectibus od Mszału Piusa V do Mszału Jana XXIII. Pomiędzy wiernością i zmianą (Lublin 2022). The author of the book examines the rubrics which were promulgated in the Missal of Pius V in the section De defectibus and later underwent multifarious modifications until the Missal of John XXIII (1962). Then the author juxtaposes his study with the Missal of Paul VI in which the regulations concerning the irregularities in the celebration of the Holy Mass were omitted, evaluating this fact in a highly critical manner. In his research, however, D. Mielnik overrides a series of significant historical and theological issues which if taken into consideration do not allow such an unequivocally negative judgement. What is more, in numerous instances he commits serious theological errors.