Czynnik chroniący czy ryzyka?- religia w indywidualnych doświadczeniach byłych wychowanek placówek resocjalizacyjnych

Artykuł poświęcony jest znaczeniu religii w indywidualnych doświadczeniach kobiet, które w okresie dorastania podlegały formalnej kontroli instytucji systemu zapobiegania demoralizacji dzieci i młodzieży. Podstawą teoretyczną analiz uczyniono koncepcję resilience. Główny problem badawczy ujęto w postaci pytania: Jaką wartość przyjmuje religia dla procesu rozwoju demoralizacji oraz readaptacji społecznej kobiet w perspektywie ich indywidualnych doświadczeń biograficznych. Najważniejszy wniosek jest taki, że system normatywny religii ma protekcyjny potencjał i sprzyja pozytywnej adaptacji społecznej. Z perspektywy całożyciowych doświadczeń badanych kobiet można stwierdzić, że doświadczenia religijne na przestrzeni lat ulegają transformacji. W badaniach wyłoniono także istotny czynnik ryzyka sprzyjający rozwojowi demoralizacji kobiet, jakim był kryzys wiary.