Status obywatela RP na łamach Ustawy o obronie ojczyzny. Pojęcie „obowiązku obronnego” w ujęciu wykładni celowościowej

Status obywatela, a wraz z nim prawa i obowiązki wynikające z posiadania obywatelstwa Rzeczypospolitej, ukształtowane zostały przede wszystkim w ustawie zasadniczej, co jednak nie wyłącza poszerzenia tego katalogu w innych aktach normatywnych. Niedawno wprowadzona Ustawa o obronie ojczyzny, a stanowiąca zbiór uprzednio obowiązującego ustawodawstwa, znacząco poszerza katalog obowiązków wynikających z posiadania statusu obywatela RP. Ustawa wskrzesza jakoby obowiązek obowiązkowej służby wojskowej, który ze względu na unormowanie się sytuacji politycznej w Europie, a tym samym w Polsce zanikł. Przedmiot niniejszej ustawy, który w sposób szczególny reguluje kwestię związaną z bezpieczeństwem wewnętrznym kraju, w odniesieniu do obowiązków obywatela RP wyraża cel, w jakim to wprowadzona została rzeczona regulacja. W oparciu o przepisy ustawy i zastosowanie odpowiedniej ich wykładni, odnaleźć należy cel, jaki przyświecał ustawodawcy podczas jej tworzenia, a który to w znaczeniu bezpieczeństwa obronnego kraju ma mieć charakter przewodni i przyświecać podmiotom zobowiązanym do realizacji obowiązków ustawowych. Celem niniejszego artykułu jest zatem jednoznaczne wskazanie, jakie zmiany normatywne zaszły w następstwie wprowadzenia Ustawy o obronie ojczyzny, a także, jaki był cel kumulacji uprzednio odrębnych uregulowań ustawowych. Autorzy za cel postawili sobie zdefiniowanie pojęcia obrony ojczyzny na łamach Ustawy o obronie ojczyzny. Przeprowadzone badania oparte zostały na analizie wskazanych w tekście aktów normatywnych, przebiegu ich legislacji, a w szczególności projektu Ustawy o obronie ojczyzny, określającego cel ustawodawcy, którym przejawiający się koniecznością harmonizacji przepisów prawa, w celu wyeliminowania istniejących kolizji. W zakresie zaś samej konkretyzacji pojęcia obrony ojczyzny, autorzy oparli się na zasadach logiki prawniczej, a także przeprowadzonych badaniach opinii społecznej w zakresie poczucia obowiązku obronnego. Niniejsze wypracowanie stanowi swoistego rodzaju kontynuację uprzednio już opublikowanego artykułu pt. Zwiększenie potencjału obronnego przez posiadaczy broni palnej w Polsce poruszającego problem braku ustawodawstwa w zakresie możliwości wykorzystania broni palnej przez posiadaczy broni palnej, posiadanych w celach wskazanych w Ustawie o broni i amunicji. Uprzednio wskazana realna możliwość przyczynienia się do obrony obczyzny przez określone podmioty, wypełnia dyspozycję skonkretyzowanego w niniejszym artykule obowiązku obrony ojczyzny. Prezentowany wykład, jak również dotąd opublikowane artykuły powyżej oznaczonych autorów stanowią źródło płynnego przejścia pomiędzy zagadnieniami z dziedziny prawa a naukami o bezpieczeństwie. Kluczowym dla autorów jest wskazanie podstaw prawnych zachowań, mających na celu zwiększenie możliwości obronnych w Polsce.

The status of a citizen, and with it the rights and obligations resulting from the possession of citizenship of the Republic of Poland, were shaped primarily in the Basic Law, which, however, does not exclude the extension of this catalogue in other normative acts. The subject matter of this Act, which specifically regulates the issue related to the internal security of the country, in relation to the duties of a citizen of the Republic of Poland expresses the purpose for which the said regulation was introduced. Based on the provisions of the Act and the application of their appropriate interpretation, it is necessary to find the purpose that guided the legislator during its creation, and which in the sense of the country’s defense security is to be the guiding character and guide entities obliged to perform statutory obligations.