The effect of corrosion wear on the recorded texture of a clad Al-Si coating

An AlSi7,5 clad coating applied one-sided on metal sheet of AlMn1Cu alloy was tested. The coating was made in hot clad rolling process. The coating was subjected to X-ray diffraction measurements paying attention to texturing. Pole figures were recorded for reflections (111), (220), (311) and (331) from the ?Al solid solution. The texture measurements were taken before and after the corrosion test. The coatings were subjected to salt spray corrosion tests (according to the PN-EN-ISO-9227:2007 standard) in three cycles of 6hrs, 12hrs and 18hrs, respectively. Comparison of the state of the surface and the sub-surface structure was also made in macro- and microscopic examinations. It was demonstrated that the corrosion attack had the character of pits and covered only half of the coating. The preferential places of pit initiation were matrix-silicon crystal interfaces. The first corrosion changes occurred after 1 hr of test. After 18 hrs of test, the corrosion attack had encompassed considerable surface areas of the clad coatings. The mass loss of coatings after 18 hrs of test amounted to 0.2%. It was concluded that corrosion has little influence on changing the texture of coatings. Additionally, GIXRD measurements showed change of structure at the layer depth.

Przedmiotem badan przedstawionych w pracy sa powłoki AlSi7,5 jednostronnie platerowane na tasmach AlMn1Cu. Powłoki powstały w procesie walcowania na gorąco. Powłoke poddano rentgenowskim badaniom dyfrakcyjnym pod katem steksturowania, rejestrujac figury biegunowe dla refleksów pochodzacych od płaszczyzn (111), (220), (311) i (331) pochodzace od roztworu stałego Al . Pomiary tekstury wykonano przed i po teście korozyjnym. Powłoki poddano testom korozyjnym w mgle solnej (zgodnie z norma PN-EN-ISO-9227:2007) w trzech cyklach 6h, 12h oraz 18h. Dokonano porównania zuzycia korozyjnego, stanu powierzchni oraz struktury przypowierzchniowej po tescie korozyjnym w badaniach makro i mikroskopowych. Atak korozyjny miał charakter wzerów i obejmował tylko osnowe powłoki. Preferencyjnymi miejscami inicjacji wzerów były granice miedzyfazowe osnowa-kryształy krzemu. Zmiany korozyjne wystapiły po 1 h testu. Po 18 h testu atak korozyjny objał znaczne obszary powierzchni powłok platerowanych. Ubytek masy powłok po 18h testu wyniósł 0,2%. Stwierdzono niewielki wpływ zuzycia powierzchni na teksture powłok, jednoczesnie w pomiarach GIXRD wykazano, zróznicowanie struktury na głebokosci powłoki.