Effect of hydrostatic extrusion with back pressure on mechanical properties of grey and nodular cast irons

Cold hydrostatic extrusion with and without back pressure of ferritic-pearlitic grey cast iron EN-GJL 250 and ferritic-pearlitic nodular cast iron EN-GJS 500-7 has been performed. The experiments were performed on a originally designed hydrostatic extrusion press operating up to 2000 MPa with back pressure up to 700 MPa. Cast irons were cold hydrostatically extruded with back pressure in one pass with extrusion ratios up to 1.77 and 2.12 for grey and nodular one, respectively. Nodular cast iron was also successfully extruded without back pressure with extrusion ratio 1.35. Severe plastic deformation has led to axial alignment and elongation of graphite inclusions in extrusion direction together with sound flow of the surrounding metal matrix accommodating the strain without cracking. External high pressure has restrained of cracks generation and propagation during the material flow and healed of already existing defects by internal friction caused by plastic flow. It was visualized by aligned and elongated graphite flakes and nodules and no cracks and porosity observed in surrounded metal matrix. Very high compressive strength of both materials has been measured, above 1000 MPa and ~2400 MPa for grey and nodular cast iron, respectively. These values were accompanied by above 3000 MPa and above 3400 MPa microhardnes HV0.2 and by over 15% and over 50% elongation at maximum strength for those materials, respectively. Cast irons with such properties can be classified as a new iron-base structural materials.

Procesowi wyciskania hydrostatycznego na zimno poddano ferrytyczno-perlityczne zeliwa szare EN-GJL 250 i sferoidalne EN-GJS 500-7. Eksperymenty prowadzono na oryginalnej, własnej konstrukcji prasie do wyciskania hydrostatycznego pracujacej do 2000 MPa z przeciwcisnieniem do 700 MPa. Zeliwa były wyciskane z sukcesem z przeciwcisnieniem w jednej operacji ze stopniem redukcji 1.77 i 2.12 odpowiednio, dla zeliwa szarego i sferoidalnego. Zeliwo sferoidalne było równiez wyciskane bez przeciwcisnienia ze stopniem redukcji 1.35. Duze odkształcenie plastyczne prowadziło do osiowego ułozenia i wydłuzenia wtracen grafitu w kierunku wyciskania przy jednoczesnym płynieciu metalowej osnowy zapewniajacej odkształcenie bez pekniec. Wysokie cisnienie przyłozone na zewnatrz odkształcanego produktu powtrzymywało generowanie i propagacje pekniec podczas płyniecia materiału oraz ‘leczyło’ istniejace juz defekty wewnetrzne poprzez zgrzewanie tarciowe podczas odkształcenia plastycznego. Uwidaczniały to ułozone i wydłuzone w kierunku wyciskania płatki i kulki grafitu oraz brak pekniec i porowatosci obserwowany w otaczajacej je osnowie. Zmierzono bardzo wysoka wytrzymałosc na sciskanie obu materiałów, ponad 1000 MPa i ok. 2400 MPa, odpowiednio dla zeliwa szarego i sferoidalnego. Wartosciom tym towarzyszyła mikrotwardosc HV0.2 powyzej 3000 MPa i powyzej 3400 MPa oraz ponad 15% i ponad 50% wydłuzenie przy maksymalnej wytrzymałosci, odpowiednio dla obu tych materiałów. Zeliwa o takich własnosciach mozna kwalifikowac jako nowe materiały konstrukcyjne na bazie zelaza.