Evaluation of the Quality of Coatings Deposited on AZ31 Magnesium Alloy Using the Anodising Method

The paper presents results of a study on the quality of coatings deposited on surfaces of AZ31 magnesium alloy products. In order to obtain protective coatings (corrosion and erosive wear protection), the methods of anodising (specimens A, B and C) and, for comparison, electroless plating (specimen D) were applied. The assessment of coating quality was based on the scratch test results. The results were used for determination of critical loads resulting in coating rupture. The best result was obtained for the specimen B (sulphuric acid anodising in combination with sealing): the critical load was 7.5 N. The smallest value (5.5 N) was observed for the specimen D, i.e. the coating produced using the electroless plating method. Moreover, erosion resistance of the coatings was assessed. In this case, a depth of the wear trace due to an erodent agent (SiC powder) effects was investigated. The results are comparable to those obtained in the scratch test. The poorest erosion resistance is demonstrated by the coating D and the best resistance is observed for the coating B.

W artykule przedstawiono wyniki badań jakości powłok wytworzonych na powierzchni wyrobów ze stopu magnezu AZ31. Dla wytworzenia powłok o charakterze ochronnym (ochrona przed korozją i zużyciem erozyjnym), zastosowano metodę anodowania (próbki A, B i C) oraz dla porównania metodę bezprądową (próbka D). Ocenę jakości powłok oparto o wynik próby zarysowania (scratch-test). Na podstawie uzyskanych wyników wyznaczono krytyczne obciążenie, przy którym następuje przebicie powłoki. Najlepszy wynik uzyskano w przypadku próbki B (anodowanie w kwasie siarkowym połączone z uszczelnianiem), wartość krytycznego obciążenia wynosiła 7.5 N. Najmniejszą wartość obciążenia krytycznego 5.5 N, zarejestrowano w przypadku próbki D tj. powłoki wytworzonej bezprądowo. Oceniono także odporność powłok na zużycie erozyjne. W tym przypadku badano głębokość śladu powstałego wskutek oddziaływania na powierzchnię próbek ścierniwa (proszek SiC). Uzyskane wyniki są podobne do zarejestrowanych w próbie zarysowania. Najmniejszą odpornością na erozję charakteryzuje się powłoka wytworzona bezprądowo (D) a największą powłoka anodowana i uszczelniana (B).