Degradacja aksjologicznej kultury bezpieczeństwa człowieka

Tematyka artykułu bezpośrednio wpisuje się w proces szeroko rozumianej aksjologii bezpieczeństwa człowieka. Jego celem jest analiza podstawowych czynników dehumanizujących życie społeczne. Autor poszukuje związków i zależności pomiędzy istotą terminów dehumanizacja, zagrożenia a tożsamość istoty ludzkiej. Na tym tle przedstawia szereg indywidualnych oraz społecznych czynników wpływających na bezpieczeństwo człowieka. Bezpieczeństwo jawi się tu jako fenomenologia drogi rozwojowej człowieka. To proces jego aktywnego i twórczego przystosowania się do szeroko rozumianej sytuacji życiowej, zachowań i działań w środowisku społecznym.

This article becomes part of the process of the broadly understood axiology of human security. Its goal is to analyse the basic factors that dehumanise social life. The author attempts to highlight the relationship and dependencies between the terms dehumanisation, threat and identity of a human being. This constitutes the background for presenting individual and social factors that affect security. The security itself appears as the phenomenology of a human being’s development progress. This is the process of active and creative adjustment to the broadly understood life situation, behaviours and actions in the social environment.