Strategie bezpieczeństwa Polski w drugiej połowie XX wieku

W referacie zaprezentowano główne założenia strategii bezpieczeństwa militarnego Polski po zakończeniu II wojny światowej. Wyszczególniono trzy okresy: I - lata 1945-1955, II - lata 1955-1991 i III - lata 1991-1999. Pierwszy okres obejmuje omówienie procesu kształtowania własnych koncepcji bezpieczeństwa w pierwszych latach powojennych. W drugim okresie ukazano warunkowania uczestnictwa Polski w systemie bezpieczeństwa zbiorowego, jakim był Układ Warszawski. Ostatni okres, obejmujący lata dziewięćdziesiąte XX w., to przedstawienie założeń strategii bezpieczeństwa Polski w warunkach wymuszonej samodzielności obronnej.

The article presents the main concepts of the Polish military security strategy after WW2. Three main periods have been identified: the first one in the years of 1945-1955, the second one in the years of 1955-1991 and the third one in the years of 1991-1999. The first period includes the development of domestic security concepts during the post-war period. In the second period the participation of Poland in the Warsaw Pact as a collective security system has been elaborated. The last one, the end of the 20th century, describes the concepts of the Polish national security under the conditions of forced military self-reliance.