Współczesne enoteki jako przykład budynków zaprojektowanych w harmonii ze środowiskiem naturalnym

W czasach postępującego rozwoju urbanistycznego ogromne znaczenie odgrywa harmonijne wkomponowanie nowych budynków w istniejące już otoczenie oraz uwzględnienie uwarunkowań środowiskowych i klimatycznych regionu. W światowych trendach wyraźnie zaznacza się chęć kreowania architektury nowoczesnej i innowacyjnej a przy tym ściśle związanej z lokalną kulturą i tradycją. Projektowanie architektury zrównoważonej oraz bliskiej idei krytycznego regionalizmu zyskuje więc na coraz większej popularności. Jednym z założeń tej koncepcji jest bezpośrednie, dialektyczne obcowanie budynku z naturą. Kenneth Frampton opisuje, że podstawową cechą krytycznego regionalizmu jest „place-form”, czyli kształtowanie architektury silnie związanej z miejscem i terenem, na którym się znajduje, uwzględniającej grę światła, topografię oraz warunki klimatyczne. W niniejszym artykule przeanalizuję wybrane współcześnie zbudowane w Europie enoteki jako architekturę ściśle związaną przez swoją funkcję z terenami zielonymi. Postaram się odpowiedzieć na pytanie czy budynki te stworzone dla potrzeb ludzi szanujących przyrodę i czerpiących przyjemność z obcowania z nią mogą być przykładem wzorcowych rozwiązań dla projektów uwzględniających zachowanie walorów środowiska naturalnego.

In the times of increasing urban development, harmonious incorporation of new buildings into the existing surroundings and taking into consideration environmental and climate conditions of the region plays a major role. Creating modern and innovative architecture closely connected to local culture and tradition is clearly visible in global trends. Designing sustainable architecture related to the idea of critical regionalism gains more and more popularity. One of the presumptions of this concept is direct, dialectic contact of the building and nature. According to Kenneth Frampton, the fundamental characteristic of critical regionalism is “place-form”, i.e. creating architecture closely connected to the place and terrain it occupies, taking into account lighting, topography, and climate. In this paper, I will analyse selected contemporary European wineries as examples of architecture closely connected with green areas due to their function. I will try to answer the question whether these buildings, created for people respecting and enjoying the nature, can be considered exemplary solutions for designs aiming at maintaining environmental values.