Gentryfikacja czy antygentryfikacja przestrzeni podmiejskich, relacje z kontekstem przyrodniczym i krajobrazowym na przykładzie aglomeracji łódzkiej

W Łodzi troską należy otoczyć, oprócz terenów śródmiejskich, obszary podmiejskie zasobne w potencjał kulturowo-przyrodniczy służący budowaniu zrównoważonej przestrzeni. Strefy te, aktualnie nie zawsze dostatecznie chronione, mogą utracić swój unikatowy charakter, szczególnie wobec narastającej tendencji przekształcania ich cennych obszarów w struktury podlegające nadmiernej urbanizacji. Na dzień dzisiejszy brak badań nad skalą zjawiska. Istnieje wielka potrzeba działania dla zahamowania tych procesów, uratowania elementów wszelkiego dziedzictwa. Jednym z przykładów całościowych działań władz gminnych jest Miejski Program Rewitalizacji. W Łodzi ideę powiązania przedmieść i wprzęgnięcia ich w strukturę aglomeracji stanowi koncepcja zapisania w Studium Uwarunkowań i Rozwoju Łodzi. Ustalenia określają zasięg terenów w przewadze niezabudowanych, wymagających ochrony zachowanych walorów środowiska przyrodniczego oraz otwartego krajobrazu. Kolejna to koncepcja Zielonego Kręgu Dziedzictwa i Kultury powiązanego z przedmieściami, realizowana wspólnie z lokalnymi społecznościami.

Łódź, an industrial city, which collapsed due to the transfer of textile production to Asian countries in the 90’s. Is an example of agglomeration trying to find its new identity by creating unique position as an academic city. The urban centre (built in the XIXth century) as well as the suburban areas, rich in cultural potential (focused on nature balanced space) should be protected. These spaces which are not always sufficiently protected, may lose their unique character especially against the growing tendency of transformation into areas of excessive urbanization.