Typologia zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej w Polsce w latach 2010-2019

Polska architektura mieszkaniowa drugiego dziesięciolecia XXI wieku kształtowana była w oparciu o doświadczenia inwestorów i architektów związane z następstwami światowego kryzysu finansowego z 2008 roku. Boom budowlany przed kryzysem spowodował obniżenie konkurencyjności i zarazem spadek jakości architektonicznej budowanych mieszkań. Skutki kryzysu zmusiły wszystkich uczestników procesu budowlanego do wprowadzenia racjonalizacji planowanych inwestycji. Ich powodzenie zaczęło być uzależniane od jakości funkcjonalnej, budowlanej oraz estetycznej realizowanych mieszkań. Do analizy typologii mieszkań z drugiej dekady XXI wieku zostały wzięte pod uwagę wielkie inwestycje, w których architekci w procesie projektowania w dużej mierze uwolnieni zostali od indywidualnych czynników zewnętrznych wpływających bezpośrednio na formę budynków, jak np. wąska działka budowlana i charakterystyczne wymagania planistyczne. Inwestycje tworzące całe zespoły architektoniczne lub nawet zespoły urbanistyczne pozwoliły architektom na projektowanie budynków mieszkalnych w oparciu o racjonalne założenia projektowe wynikające z potrzeb rynkowych związanych z funkcjonalnym rozkładem mieszkań oraz z potrzeb technologicznych wynikających ze sprawną realizacją budowy.

Polish residential architecture of the second decade of the 21st century was shaped based on the experiences of investors and architects related to the consequences of the global financial crisis of 2008. The construction boom before the crisis caused a decrease in competitiveness and at the same time a decrease in architectural quality of the built apartments. The crisis forced all participants in the construction process to rationalize planned investments. Their success began to depend on the functional, construction and aesthetic quality of the constructed apartments. For the analysis of the typology of housing of the second decade of the 21st century, large investments were taken into account, in which architects were largely freed from individual external factors directly affecting the form of the buildings, such as a narrow construction and characteristic plot planning requirements. Investments forming entire architectural complexes or even urban complexes allowed architects to design residential buildings based on rational design assumptions arising from the market needs related to the functional layout of apartments and resulting from efficient construction technologies.