Między prognozowaniem a futurologią. Spektrum metod przewidywania w architekturze i urbanistyce oraz ich skuteczności

Jedną z cech współczesnej przestrzeni miejskiej jest funkcjonowanie znacznych obszarów o cechach zdegradowanych w wyniku błędnej, ale świadomej działalności ludzkiej, bądź jej deformacji. Jest to sytuacja w zasadzie niespotykana w historii. Degradacja, bądź niższa jakość tkanki miejskiej, wynikała zazwyczaj z przyczyn ekonomicznych (występujących i obecnie). Nasilenie owych zjawisk generuje całe obszary „urbanistyki deformacji”. Jednym ze źródeł tego stanu są nieprawidłowo skonstruowane prognozy. Błędy tych przeszłych prognoz powinny być analizowane przy kreowaniu wizji i prognoz "architektury jutra".

One of the characteristic features of contemporary urban space is the functioning of vast areas displaying features of degradation in the effect of erroneous, but conscious human activity, or else its deformation. It is a situation which is fundamentally without precedence in history. Degradation or else poorer quality of urban space were usually the consequence of economic considerations (which also occurs today). An intensification of these phenomena generates whole areas of “urban planning of deformation”. Among the reasons of this state of things one often finds the incorrectly constructed prognoses. The errors of these past prognoses should be analyzed in the process of creating visions and prognoses of the "architecture of tomorrow".