Urbanizacja a stan gospodarki wodno-ściekowej na przykładzie obszaru podmiejskiego Torunia

W pracy przeanalizowano zmiany w sferze gospodarki wodno-ściekowej na obszarach podmiejskich Torunia, będące konsekwencją dynamicznego rozwoju tych terenów. Wykorzystano dane statystyczne pochodzące z Banku Danych Lokalnych Głównego Urzędu Statystycznego (BDL GUS), dotyczące wyposażenia w infrastrukturę wodno-kanalizacyjną badanych gmin wiejskich. W analizie wykorzystano podstawowe miary statystyczne oraz wybrane mierniki i wskaźniki. Stwierdzono, że w latach 1995–2013 nastąpiło zwiększenie łącznej długości sieci kanalizacyjnej z 24 do ponad 451 km, a sieci wodociągowej – z 647 do 1061 km. Wskazano na zróżnicowanie przestrzenne rozwoju poszczególnych elementów infrastruktury. Podkreślono wciąż występującą negatywną dysproporcję pomiędzy infrastrukturą wodociągową a kanalizacyjną. Jednocześnie zwrócono uwagę na powstanie nowych oczyszczalni biologicznych w gminach i istotne zwiększenie liczby oczyszczalni przydomowych.

This work includes the analysis of changes in area of water and sewage management on Toruń’s suburban areas, which resulted from their dynamic development. For this purpose statistical data from Local Data Bank and Central Statistical Office (BDL & GUS) on water and sewage infrastructure state of the art in examined rural communes were used. In the analysis basic statistical measures and chosen indices and indicators were implemented. In the years 1995–2013 an increment in total sewage system length from 24 to 451 km and waterworks system length from 647 to 1061 km was found. The spatial variation in development of various parts of infrastructure was pointed out. A still simmering negative disparity between water and sewage infrastructure was underlined. At the same time the questions of newly emerged biological sewage treatment plants in communes and significant increase in the amount of household sewage treatment plants are stressed.