Możliwości i bariery w produkcji biogazu z biomasy trwałych użytków zielonych w Polsce

W Polsce powierzchnia trwałych użytków zielonych (TUZ) stanowi niewiele ponad 20% użytków rolnych. W ostatnich latach średnio około 20% powierzchni TUZ jest nieużytkowane, co prowadzi do procesu ich degradacji. Ewentualne nadwyżki biomasy z TUZ mogą być wykorzystywane na cele energetyczne, jako substrat do produkcji biogazu. Szacuje się, że w Polsce rocznie na cele energetyczne z TUZ można pozyskać około 2,3-3,4 mln Mg biomasy, z której można wyprodukować około 1,1-1,7 mld m³ ·rok^-1 biogazu. Wydajność produkcji zarówno biogazu, jak i metanu z biomasy użytków zielonych zmienia się w szerokim zakresie i zależy od wielu czynników, takich jak intensywność użytkowania, skład gatunkowy oraz sposób konserwacji runi łąkowej. W rozwoju biogazowni rolniczych w Polsce istnieją wciąż pewne ograniczenia i trudności, z których najistotniejsze to bariery ekonomiczne, organizacyjne i prawne.

Grassland area in Poland constitutes a little over 20% of agriculture lands. In the last years c. 20% of permanent grasslands have remained unused, which have led to their degradation. Possible surpluses of the biomass from unexploited grasslands can be used for energetic purposes as a cosubstrate for biogas production. It is assumed that in Poland c. 2.3-3.4 million Mg of biomass can be obtained annually for energetic purposes from grasslands from which about 1.1-1.7 billion m³ of biogas can be produced. The efficiency of biogas production from grassland biomass varies largely and depends on many factors such as the intensity of utilisation, botanical composition and the methods of preservation of meadow sward. The development of biogas plants in Poland is limited mainly by economic, organizational and legal barriers.