Renovation of variably fertilised dry meadows and its economic effect

Studies were carried out in a long-term experiment at different fertilisation. The aim was to assess the effects of renovation in terms of yielding, botanical composition and the content of proteins and soluble carbohydrates in meadow sward at different fertilisation. Five experimental plots were fertilised with mineral fertilisers at a rate of 60, 120, 180, 180bis and 240 kg N·ha-1, respectively and two plots were fertilised with both mineral fertilisers and cattle liquid manure at a combined rate of 180 and 240 kg N·ha-1 (plots G1 and G2, respectively). Phosphorus and potassium were applied in doses proportional to N fertilisation. In plot N-180bis fertilisation with phosphorus was abandoned since 1997. Distinctly worsening botanical composition of the sward with a great share of low grasses (>60% in most plots), a lack of legume plants and a substantial weeding (from 14 to 28%) by stubborn weeds, particularly on plots of higher fertilisation, indicated the need for renovation. The renovation by direct undersowing with a special turf-processing machine was made in spring 2012. In subsequent years a distinct domination of tall grasses and decreased weeding was observed. The yield significantly increased in 2013 compared with that in 2011 was noted on plots N-180, N-240 and G2. In 2014 the yield was larger on all plots regardless of fertiliser doses. Total protein content in sward was optimum in 2011 and markedly decreased after undersowing. Decreased protein content resulted from the elimination of dandelion and other protein-rich dicotyledons from the sward and from the increased share of grasses (mainly oat-grass) in 2014. Nevertheless, total protein yield was higher in 2013 and 2014 than in 2011.

Badania przeprowadzono na wieloletnim doświadczeniu ścisłym w warunkach zróżnicowanego nawożenia. Celem pracy jest ocena skutków renowacji w zakresie plonowania, składu botanicznego runi łąkowej oraz zawartości w niej białka i cukrów rozpuszczalnych na tle zróżnicowanego nawożenia. Badania przeprowadzono na następujących obiektach nawożonych mineralnie stosując 60, 120, 180, 180bis i 240 kg N·ha-1 oraz dwa naturalno-mineralnie na poziomie G1-180 i G2-240, tj. kg N·ha-1 nawożonych gnojówką bydlęcą. Fosfor i potas uzupełniono w odpowiednich proporcjach w zależności od poziomu nawożenia azotem. Na obiekcie (N-180bis), od 1997 r. zaniechano nawożenia fosforem. Wyraźnie pogarszający się skład botaniczny runi, z dużym udziałem traw niskich przekraczający na większości obiektów 60%, braku roślin motylkowatych (bobowatych) oraz znacznym zachwaszczeniu od 14 do 28% z udziałem uporczywych chwastów szczególnie na obiektach o wyższych poziomach nawożenia, wskazywały na potrzebę przeprowadzenia renowacji. Renowacje metodą podsiewu bezpośredniego agregatem pasmowo gryzującym darń przeprowadzono wiosną 2012 r. W kolejnych latach po tym zabiegu notowano wyraźną dominację traw wysokich oraz wyraźne zmniejszenie zachwaszczenia. Istotny wzrost plonów w 2013 r. w porównaniu do 2011 r. odnotowano na obiektach N-180, N-240 oraz G2, a w 2014 r. na wszystkich obiektach, niezależnie od poziomu nawożenia. Zawartości białka ogólnego w runi w 2011 r. były optymalne, po podsiewie uległy one wyraźnemu zmniejszeniu. Zmniejszenie zawartości białka spowodowało wyeliminowanie z runi mniszka pospolitego i innych roślin dwuliściennych o dużej jego zawartości, natomiast w 2014 r. wzrostem udziału traw a głównie rajgrasu wyniosłego. Mimo to całkowity plon białka był wyższy w 2013 oraz 2014 r. w porównaniu do roku 2011.