Potential to restore utility value of meadow communities in ecological compensation areas in the Warta valley

The study presents results of multifaceted floristic and habitat analyses in the Zagórów washland covered by the water management renaturisation programme leading to the assessment of the potential for restoration of utility value in meadow plant communities in areas, where the primary objective is to recreate their nature value. In the spring seasons of 2011-2013 geobotanical studies were conducted in the Zagórów washland along the network of culverts located in flood em-bankments linking the inter-embankment zone with the area behind the embankment in four transects of 77 relevés. Based on their analyses using phytoindication of their moisture content (F) and nitrogen soil content (N) were assessed using indexes according to Ellenberg et al. (1992). Utility value of swards in the identified plant communities was determined based on the structure of fodder groups, fodder value Lwu assessed according to the method proposed by Filipek (1973) and the occurrence of melliferous plants, herbs and energy materials. Renaturisation of water management facilitates not only restoration of nature value of meadow and rush plant communities, but also their utility value, mainly non-fodder. Moisture content and extensive use influences the shares of melliferous species, herbs and energy materials in the vegetation ground cover.

Praca przedstawia wyniki wieloaspektowych badań florystyczno-siedliskowych na polderze Zagórów objętym programem renaturyzacji gospodarki wodnej prowadzących do oceny możliwości przywracania wartości użytkowej zbiorowisk łąkowych na obszarach, gdzie nadrzędnym celem jest odtworzenie ich walorów przyrodniczych. W okresie wiosny 2011-2013 prowadzono badania geobotaniczne na polderze Zagórów, gdzie wzdłuż sieci przepustów zlokalizowanych w wałach przeciwpowodziowych łączących międzywale z zawałem wykonano w czterech transektach 77 zdjęć fitosocjologicznych. Na pod-stawie ich analizy metodą fitoindykacji wskaźnikami Ellenberga i in. (1992) oceniono: uwilgotnienie (F) oraz zawartość azotu w glebie (N). Wartość użytkową runi wyróżnionych zbiorowisk określono na podstawie: struktury grup użytkowych, wskaźnika Lwu ocenionego metodą Filipka (1973) oraz występowania roślin miododajnych, ziół oraz energetycznych. Renaturyzacja gospodarki wodnej pozwala nie tylko przywracać walory przyrodnicze zbiorowisk łąkowo-szuwarowych, ale także ich wartość użytkową, głównie pozapaszową. Uwilgotnienie oraz ekstensywne użytkowanie ma wpływ na udział w pokryciu: gatunków miododajnych, ziół i roślin energetycznych.