Zinc levels in permanent dry meadow in differential irrigation and fertilization

The study took place between years 2009-2011 in Falenty, Mazovian Voivodeship, as a part of a long-term scientific experiment, began in 1987, using the randomised block method. All blocks were irrigated until 2008. In 2009 each block was divided into two areas: irrigated and non-irrigated. The study involved four levels of inorganic nitrogen fertiliser and two levels of mixed organic and inorganic fertiliser in the form of fermented cattle urine. Inadequate levels of zinc were observed in the sward from the majority of plots, totalling less than 30 mg Zn∙kg-1. This figure continued to decline in subsequent years, which could be correlated to a decline in soil pH, which contributed to the increased filtration of this element into the soil profile, since increased acidity led not only to the greater absorption of zinc by plants but also an increased propensity for leaching. The zinc content of sward differed across consecutive harvests, but no clear tendencies were observed. A significantly lower quantity of the element was observed in sward from the first harvest in all plots only in the first year of the experiment. A tendency was observed for the quantity of the zinc content of sward to decline as the level of fertilisation increased, which may have been caused by the greater crops obtained through the use of greater quantities of inorganic fertiliser and the effect of dilution.

Badania prowadzono w latach 2009-2011 w Falentach, na wieloletnim doświadczeniu ścisłym, założonym w 1997 r., metodą losowanych bloków. Do 2008 r. wszystkie obiekty były nawadniane, a od 2009 r. każdy obiekt został podzielone na dwie części - nawadnianą i bez nawodnień. Na obiektach stosowano zróżnicowane nawożenie mineralne oraz organiczno-mineralne w formie gnojówki bydlęcej. Na większości obiektów odnotowano niedoborową zawartość cynku w runi łąkowej, wynoszącą poniżej 30 mg Zn∙kg-1. W kolejnych latach notowano spadek zawartości cynku w runi, co mogło wiązać się ze spadkiem pH gleby, co mogło przyczynić się do większego przemieszczania się tego składnika w głąb profilu glebowego i w efekcie do jego wymywania. Istotnie mniejszą zawartość tego składnika notowano w runi z pierwszego pokosu na wszystkich obiektach jedynie w pierwszym roku badań. Zawartość cynku w runi łąkowej różnicowała się w kolejnych pokosach w poszczególnych latach, jednak bez wyraźnych tendencji. Na większości obiektów nawadnianych odnotowano większą zawartość cynku w runi, niż na obiektach bez nawodnień. Tendencja zmniejszania się zawartości cynku w runi wraz ze wzrastającym poziomem nawożenia mogła być spowodowana wysokimi plonami uzyskanymi pod wpływem większych dawek nawozów mineralnych i w wyniku rozcieńczenia.