The effect of fertilisation and undersowing permanent meadow with a mixture of grasses and legumes on the amount and quality of sward yield in view of its usefulness for ensilage

The aim of this study was to assess the effect of sward enrichment in valuable grass and legume species through undersowing on the amount and quality of yield and its usefulness for ensilage. Two-factorial field experiment in a cross system was set up on experimental meadow. Three 0.8 ha plots were delineated, one was undersown with a mixture of grasses and Trifolium pratense L. (MI), the second - with a mixture of grasses and Lotus corniculatus L. (MII), and the third (control) was not undersown. The second analysed factor included the form of fertilisers: mineral NPK versus manure fertilisation. Botanical composition of sward, yielding and the content of nutritive components were estimated every year. Mown sward of the first cut was ensiled in large cylindrical bales. The content of nutritive components and the concentration of fermentation products was analysed in silage. Applied undersowing resulted in the increased share of legumes at the cost of grasses and weeds. Undersowing was also the factor significantly differentiating biomass yield. The highest yields in 2014 were obtained from plots undersown with a mixture containing Trifolium pratense L. In the second study year the biggest yield was noted for sward undersown with a mixture containing Lotus corniculatus L. Sward from undersown plots had higher content of total protein, lower content of sugars and significantly lower sugar to protein ratio. The enrichment of botanical composition of sward through undersowing exerted a significant impact on nutritive value of silages. The greatest nutritive value (expressed as relative feed value RFV) was found in silages made of sward undersown with a mixture of grasses and Lotus corniculatus L.

Celem badań było określenie wpływu wzbogacenia runi łąkowej w wartościowe gatunki traw i roślin bobowatych metodą podsiewu na wielkość i jakość plonów oraz ich przydatność do zakiszania. Na łące doświadczalnej założono dwuczynnikowe doświadczenie łanowe w układzie krzyżowym. W tym celu wytyczono trzy łany o powierzchni 0,8 ha każdy, spośród których jeden został podsiany mieszanką traw i Trifolium pratense L. (MI), drugi - mieszanką traw i Lotus corniculatus L. (MII), trzeci nie został podsiany (kontrola). Drugim badanym czynnikiem była forma nawożenia: nawożenie nawozami mineralnymi NPK i obornikiem. Corocznie oceniano skład botaniczny runi, plonowanie oraz zawartość składników pokarmowych. Skoszoną ruń łąkową z I pokosu zakiszono w dużych belach cylindrycznych. W kiszonce oznaczano zawartość składników pokarmowych oraz koncentrację produktów fermentacji. W wyniku zastosowanego podsiewu stwierdzono wzrost udziału roślin bobowatych kosztem udziału traw i chwastów. Zastosowany podsiew był również czynnikiem istotnie różnicującym wielkość plonów biomasy. W 2014 roku średnio istotnie najwyższe plony uzyskano z obiektów, na których zastosowano podsiew mieszanką z udziałem Trifolium pratense L. W drugim roku badań istotnie najwyżej plonowała ruń podsiana mieszanką z udziałem Lotus corniculatus L. Ruń z obiektów podsianych charakteryzowała się średnio wyższą zawartością białka ogólnego, niższą cukrów prostych oraz istotnie niższym stosunkiem cukrów do białka. Wzbogacenie składu botanicznego runi łąkowej metodą podsiewu miało również istotny wpływ na wartość pokarmową kiszonek. Największą wartością pokarmową, wyrażoną wskaźnikiem względnej wartości pokarmowej RFV charakteryzowały się kiszonki sporządzone z runi obiektów, na których zastosowano podsiew mieszanką traw i Lotus corniculatus L.