Nature and fodder value, yielding and calorific value of rushes of great manna grass Glycerietum maximae Hueck 1831 from extensively managed meadows

Studies concerning nature and fodder value, yielding and calorific value of the community Glycerietum maximae Hueck 1831 from extensively managed meadows were conducted in the years 2012-2015 in the Noteć valley varying in moisture content and trophic conditions. The analyses were made on a total of 28 relevés of the association, prepared according to the Braun-Blanquet method [1]. Recorded data included the taxonomic affiliation, botanical composition of the association, percentage shares of individual species in the community as well as the current habitat conditions based on Ellenberg's indicator values [3]: F, R and N, while moisture content conditions were determined according to Oświt [20]. Mean values of EIVs and Oświt's indexes showed a significant effect of moisture content, soil reaction and nitrogen content on trophic conditions, species composition of flora, yield and economic value as well as species diversity. These indicators indicate their applicability in the evaluation of directions in the transformation of rush flora. In their typical form the rushes are strongly dominated by one species Glyceria maxima, (S= IV and D =6485.0). This community due to strong inundation, late cutting, lack of fertilisation or cultivation has poor swards (FVS=2.2) of low fodder value and moderate nature value. However, thanks to huge yielding potential and relatively high fibre content it is one of the most promising energy crops, which is confirmed by the calculated lower heating value of 17.1 MJ·kg-1 DM and higher heating value of 18.1 MJ·kg-1 s.m.

Badania dotyczące walorów przyrodniczych, użytkowych, plonowania i wartości energetycznej zbiorowiska Glycerietum maximae Hueck 1831 z łąk ekstensywnie użytkowanych przeprowadzono w latach 2012-2015 w dolinie Noteci o zróżnicowanych warunkach wilgotnościowych i troficznych. W badaniach wykorzystano i przeanalizowano 28 zdjęć fitosocjologicznych wykonanych metodą Brauna-Blanqueta [1]. Określono systematykę, skład botaniczny zespołu, procentowy udział gatunków w zbiorowisku oraz aktualny stan warunków siedliskowych na podstawie wartości liczb wskaźnikowych Ellenberga [3]: F, R i N, a także identyfikację warunków wilgotnościowych metodą Oświta [20]. Średnie wartości wskaźników Ellenberga i Oświta, wykazały istotny wpływ wilgotności, odczynu gleby i zawartości azotu w glebie na warunki troficzne, skład gatunkowy flory, plon i wartość gospodarczą oraz różnorodność gatunkową. Wskaźniki te wskazują na możliwości ich zastosowania w ocenie kierunkowości przemian flory szuwaru. W typowej formie szuwar zdominowany jest przez jeden gatunek Glyceria maxima, (S= IV i D =6485,0). Zbiorowisko ze względu na silne podtopienia, późne koszenie, brak nawożenia i pielęgnacji ma ruń ubogą (Lwu = 2,2) o małej wartości użytkowej i umiarkowanych walorach przyrodniczych. Ze względu jednak na ogromny potencjał plonotwórczy oraz stosunkowo wysoką zawartość włókna, należy do najbardziej perspektywicznych roślin energetycznych. Potwierdza to wyliczono wartość energetyczna w MJ·kg-1 s.m., która wynosi 17,1 i ciepło spalania – 18,1 MJ·kg-1 s.m.