In vitro study on the use of quinoa (Chenopodium quinoa Willd.) extracts from to limit the development of phytopathogenic fungi

The aim of the study was to search for alternatives to chemical fungicides currently used in plants protection against Botrytis cinerea, Rhizoctonia solani, Phoma exiqua var. exiqua, Sclerotinia sclerotiorum, Fusarium poae. Various concentrations of aqueous extracts of Chenopodium quinoa Willd leaves, stems and inflorescences were tested in the laboratory conditions. Antifungal activity of the extracts was evaluated based on surface growth and sporulation intensity of the test fungi. The applied concentrations of aqueous extracts (25.0, 10.0, 1.0 and 0.1 mm3·cm−3) significantly modified the examined parameters of particular fungi. The strongest fungistatic activity was noted for 25.0 mm3·cm−3 concentration of C. quinoa stems and inflorescences extracts with respect to B. cinerea. They limited this fungus linear growth by 42.9% and 53.3%, and sporulation by 53.6% and 67.85%, respectively. In turn, a very intense inhibition (53.5-88.3%) in S. sclerotiorum colony growth on the media with higher concentrations of all analyzed types of extracts was accompanied by stimulation of sporulation. The lowest concentration of the leaves extract in 43.1% inhibited the growth of mycelium and in 52.1% sporulation of P. exiqua var. exiqua. Unfortunately, most of the analyzed concentrations to a very little degree inhibited the surface growth of R. solani and F. poae hyphae.

Celem pracy było znalezienie alternatywnych dla chemicznych środków grzybobójczych stosowanych obecnie w ochronie roślin przed Botrytis cinerea, Rhizoctonia solani, Phoma exiqua var. exiqua, Sclerotinia sclerotiorum, Fusarium poae. W warunkach laboratoryjnych testowano różne stężenia wodnych wyciągów z liści, łodyg i kwiatostanów Chenopodium quinoa Willd. Aktywność przeciwgrzybową wyciągów oceniano na podstawie rozrostu powierzchniowego i intensywności zarodnikowania grzybów testowych. Zastosowane stężenia wodnych wyciągów (25,0; 10,0; 1,0 i 0,1 mm3·cm-3) istotnie modyfikowały badane parametry poszczególnych grzybów. Najsilniejszym działaniem fungistatycznym odznaczały się 25,0 mm3·cm-3 stężenia wyciąwów z łodyg i kwiatostanów C. quinoa w odniesieniu do B. cinerea. Ograniczały one odpowiednio o 42,9 i 53,3% rozrost liniowy oraz sporulację w 53,6 i 67,85% tego grzyba. Z kolei na podłożach z wyższymi stężeniami wszystkich analizowanych rodzajów wyciagów obserwowano intensywne hamowanie (53,5-88,3%) rozrostu kolonii S.sclerotiorum, któremu towarzyszyła stymulacja zarodnikowania. Najniższa koncentracja wyciągu z liści w 43,1% hamowała rozrost mycelium oraz w 52,1% sporulację P. exiqua var. exiqua. Niestety, większość analizowanych stężeń w bardzo małym stopniu hamowała powierzchniowy rozrost strzępek R. solani oraz F. poae.