Pedagogy of Care: Building a Teaching and Learning Community

The COVID-19 pandemic shook the educational system to the core. Teaching moved from the classroom to the private space of teachers and students. The unexpected move to digital teaching and learning rendered “in-person” interaction impossible, forcing all of us working in education to reconsider what responsible pedagogy should look like during a crisis. In this article, we first elaborate the main ideas of the pedagogy of care. Then, we offer examples of teaching and learning during the pandemic from our personal experience of literary and language scholars, based in Serbia and Poland respectively. This experience has been shaped by our pedagogical choices and informed by our epistemological and ethical standpoints.

Pandemia COVID-19 wstrząsnęła systemem edukacji do głębi. Nauczanie przeniosło się z klasy do prywatnej przestrzeni nauczycieli i uczniów. Nieoczekiwane przejście na cyfrowe nauczanie i uczenie się uniemożliwiło „osobistą” interakcję, zmuszając nas wszystkich pracujących w edukacji do ponownego przemyślenia, jak powinna wyglądać odpowiedzialna pedagogika w czasie kryzysu. W prezentowanym artykule najpierw omawiamy główne idee pedagogiki troski. Następnie przedstawiamy przykłady nauczania i uczenia się podczas pandemii płynące z naszych osobistych doświadczeń literaturoznawców i filologów z Serbii i z Polski. To doświadczenie zostało ukształtowane przez nasze pedagogiczne wybory i wsparte naszymi epistemologicznymi i etycznymi punktami widzenia.