Sytuacja dochodowa pracowników i jej skutki dla rynku i finansów publicznych

Tematem pracy jest analiza skutków ukształtowania się określonego poziomu i struktury dochodów w Polsce w wyniku polityki transformacji, realizowanej od 1990 r. Punktem wyjścia jest analiza struktury wynagrodzeń w 2001 r. która charakteryzuje się silną i rosnącą skośnością, gdzie dominanta jest dużo niższa od średniej, która jest i tak bardzo niska, zaś 90% pracujących otrzymuje wynagrodzenia niższe od 840 euro. Narasta zróżnicowanie wynagrodzeń i rośnie zakres biedy. W rezultacie koszty pracy są w Polsce 4 do 6 razy niższe niż w krajach Unii Europejskiej, podczas gdy PKB na głowę tylko 2 do 3 razy niższy. Skutkiem takiego ukształtowania się wynagrodzeń jest niski poziom oszczędności ludności i obniżenie skłonności do oszczędzania. Strukturalne zmiany w podziale i rozdysponowaniu dochodów nie odpowiadają temu, co powinniśmy obserwować w wyniku procesu transformacji gospodarki. Jak autor dowodzi, skutkiem tego jest stagnacja gospodarki i kryzys w wielu branżach przemysłu. Dodatkowym czynnikiem niekorzystnie wpływającym na te procesy, jest polityka podatkowa, prowadząca do znacznego obciążenia realnych dochodów dolnych i średnich klas dochodowych. Autor analizuje strukturę wpływów podatkowych i wykazuje, że zmiana koncepcji systemu podatkowego na liniowy lub pogłówny albo pociągnie za sobą poważne perturbacje na rynku albo będzie oznaczać znaczne koszty dostosowań dochodów. Autor dochodzi do wniosku, że w procesie transformacji zabrakło polityki kształtowania klasy średniej tak, aby miała znaczące miejsce w stymulowaniu procesów finansowych.