Propaganda w Polskiej Kronice Filmowej

Polska Kronika Filmowa była medium partyjnym, które na przestrzeni 50 lat działalności miało za zadanie pełnienie funkcji o charakterze propagandowym, poznawczym oraz ludycznym. Kontrolowana przez instytucje cenzorskie sięgała po przeróżne środki manipulacyjne mające na celu odpowiednie przekazanie informacji bądź relacjonowanie wydarzeń politycznych, społecznych, sportowych, a także kulturalnych. Stosowanie różnego rodzaju mechanizmów perswazji językowej, dobór odpowiedniego, nacechowanego emocjonalnie słownictwa, sugestywne ukazywanie przedmiotów bądź zdarzeń czy też stosowanie dyrektyw to tylko niektóre z zabiegów podejmowanych przez zespół redaktorski Kroniki. Wszystko to, by sprostać zadaniu połączenia zawartych w okólnikach z instrukcjami cenzorskimi wytycznych, a jednocześnie sprawienia, by odbiór ich magazynu filmowego dla przeciętnego widza był czymś przyjemnym, pożytecznym oraz kształcącym. Celem artykułu jest ukazanie procesu nasilania bądź łagodzenia mechanizmów propagandowych w realizacji Polskiej Kroniki Filmowej, a także wskazanie, które z podejmowanych przy tworzeniu Kroniki przez zespół redaktorski środków miały za zadanie wpłynąć na percepcję widza.

Polish Film Chronicle was a party medium which, over the last 50 years of activity, was supposed to perform propaganda, cognitive and ludistic functions. Controlled by censorship institutions, it was using various manipulative measures aimed at the appropriate transfer of information or coverage of political, social, sports and cultural events. The use of various types of linguistic persuasion mechanisms, the selection of an appropriate, emotionally marked vocabulary, suggestive portrayal of objects or events or the use of directives are just some of the means taken by the editorial team of the Chronicle. All this to cope with the task of combining contained in the circulars with the instructions of censorship guidelines, and at the same time making the reception of their film magazine for the average viewer something pleasant, useful and educating. The aim of the article is to show the process of intensifying or easing the propaganda mechanisms in the implementation of the Polish Film Chronicle, as well as to indicate what measures taken by the editorial team in creating the Chronicle were intended to influence the viewer’s perception.