Threats of Water Contamination in an Industrial Landscape

An industrial landscape and industrial agglomerations have a whole series of characteristic properties and features that distinguish them markedly from a natural landscape. In the beginning of the 19th century, industrial landscapes began to be formed in places of finding of some of various types of natural resources of the state concerned. Subsequently, towns with another big technical infrastructure changing the natural landscape pattern have been developed in their surroundings. At present, some industrial zones can also be regarded as industrial landscapes. A primary feature of all industrial landscapes, especially heavy industrial landscapes, is emission releases to air and gradual contamination of groundwater and surface water due to industrial activities. Although emissions remain in air for a relatively short time, then contamination, especially groundwater contamination, has long persistence and acts very frequently even after termination of source operation. With reference to the fact that water is a precondition for the life of humans, fauna, flora and the functions of infrastructure of towns and municipalities, it is necessary to cope with the effects of water contamination in a way that minimizes the given risks and maximizes the result of the solution adopted. The following article defines natural and anthropogenic threats arising in an industrial landscape, their negative influences on aquatic ecosystems and a means of minimizing their negative effects. The effects of these threats are to be reassessed with regard to the changing world climate and a gradual decrease in freshwater resources. The reassessment is necessary because the volume of inorganic contaminants in old environmental burdens remains the same, but the volume of water decreases, and thus the current quality of water for drinking, agriculture and industrial needs changes.

Krajobraz oraz aglomeracje przemysłowe przedstawiają całe zestawy charakterystycznych cech i właściwości, które znacząco odróżniają je od krajobrazu naturalnego. Na początku XIX wieku krajobrazy przemysłowe zaczęły się formować w miejscach wydobywania różnego rodzaju surowców naturalnych. Następnie w okolicy rozwinęła się infrastruktura techniczna, która odmieniła elementy krajobrazu naturalnego. Obecnie niektóre strefy przemysłowe również uważane są za krajobrazy przemysłowe. Podstawową cechą krajobrazów przemysłowych, a w szczególności krajobrazu przemysłu ciężkiego, jest emisja do powietrza oraz stopniowe zanieczyszczenie wód lądowych i powierzchniowych. Jest to spowodowane aktywnością przemysłową. Choć emisja pozostaje w powietrzu w relatywnie krótkim czasie, to z kolei zanieczyszczenie wód, w szczególności lądowych, pozostaje na bardzo długo, a jego skutki zagrażają na długo po zakończeniu aktywności przemysłowej. Biorąc pod uwagę fakt, że woda to podstawowy warunek istnienia ludzkości, fauny oraz flory oraz efektywnego działania infrastruktury miejskiej i gminnej, ważne jest znalezienie takiego sposobu walki z efektami zanieczyszczeń wody, który zminimalizuje ponoszone ryzyko. Niniejszy artykuł omawia naturalne i antropogeniczne zagrożenia powstające w krajobrazie przemysłowym, ich negatywny wpływ na ekosystem wodny, oraz sposoby na minimalizację tego wpływu. Oddziaływanie tych zagrożeń należy ponownie ocenić ze względu na zmieniający się światowy klimat oraz stopniowy zanik źródeł świeżej wody pitnej. Ponowna ocena jest konieczna, ponieważ o ile ilość zanieczyszczeń nieorganicznych w dawniej obciążanych środowiskach pozostaje taka sama, to ilość wody maleje, dlatego obecna jakość wód pitnych oraz na potrzeby rolnictwa i przemysłu wymaga poprawy.