Aquatic Ecosystems and their Long-Term Sustainability Relationship in the Czech Republic

Long-term territory sustainability is an essential prerequisite for its utility properties. The given principle applies universally. Its importance was enhanced especially in the industrial landscape and industrial agglomerations. Prerequisite for the sustainability of the area is balanced state of aquatic ecosystems, their protection and recoverability in different natural cycles. The Czech Republic is dependent on their own resources of surface and groundwater due to the fact that a relative roof of Europe does not have any significant water inflow into its territory from neighboring countries. With the changing climatic conditions around the world including Europe we can expect at least a number of decades to a lack of water to a different technological or energy utilization. Restrictions on the amount of water for implementation are reflected in industrial agglomerations necessary reduction in water consumption, at least periodic character. The given condition must be prepared by the infrastructure that is already in the preventive phase development scenarios of solutions, depending on the potential threat of water scarcity in the subject region. The following article deals with this issue in question not only in terms of natural hazards, but also in terms of what the potential risks creating industrial landscape on aquatic ecosystems and suggests what means and ways to minimize threats to make them acceptable in the trend of long-term state environmental sustainability.

Długoterminowa stabilność terenu jest warunkiem koniecznym jego wykorzystania. Zasada ta ma znaczenie uniwersalne. Znaczenie stabilności wzrosło szczególnie w krajobrazie przemysłowym i aglomeracjach przemysłowych. Warunek wstępny do zrównoważonego rozwoju obszaru jest zrównoważony stan ekosystemów wodnych, ich ochrona i możliwość odzyskania wody w różnych cyklach naturalnych. Republika Czeska jest uzależniona od własnych zasobów wód powierzchniowych i podziemnych ze względu na fakt, że nie ma znacznych dopływów wody na jej terytorium z sąsiednich krajów. Wraz ze zmieniającymi się warunkami klimatycznymi na całym świecie w tym w Europie możemy spodziewać się przynajmniej kilku dziesięcioleci niedostatku wody do wykorzystania technologii lub energii. Ograniczenia ilości wody do konsumpcji znajdują odzwierciedlenie w koniecznej redukcji ilości zużywanej wody w aglomeracjach przemysłowych. Infrastruktura musi zostać przygotowana na możliwe ograniczenia, w zależności od potencjalnego zagrożenia niedoborem wody w badanym regionie. W artykule omówiono tę kwestię nie tylko pod kątem zagrożeń naturalnych, ale także pod względem potencjalnego ryzyka tworzenia krajobrazu przemysłowego w ekosystemach wodnych. Przedstawiono środki i sposoby minimalizowania zagrożeń, aby były akceptowalne w aspekcie długoterminowej równowagi środowiskowej państwa.