Academic Interpersonal Relations during the Pandemic Remote Education in the Opinion of Academic Teachers

Introduction: During the pandemic, all academic life shifted to the Internet. The education process and the related space for student–lecturer relations changed in March 2020 and then evolved during the pandemic. Research Aim: The article presents the results of triple questionnaire studies carried out after each semester of remote education at a pedagogical university among 178 academic teachers, concerning relations with students during distance learning and teaching. Method: The online diagnostic survey method was used. The analysis of data obtained from open-ended questions was qualitative. Results: The main categories revealed in the respondents’ statements were individualization, contact, communication, trust as well as didactics and exams. The respondents indicated relationships as an advantage of remote education, the lack of relationships as its disadvantage, described the relationships in the context of difficulties in implementing remote education, and raised the topic of relationships in the examination process. There is a significant change in the perception of these categories over time. Conclusions: A significant increase in the importance of relationships over time during the implementation of distance learning can be seen. In the era of the domination of remote education, it is impossible to stick to the traditional approach to building relationships based on the authority of the teacher’s knowledge and readiness to uncritically receive content from students.

Wprowadzenie: W trakcie pandemii całe życie akademickie przeniosło się do Internetu. Proces edukacji oraz związana z nim przestrzeń relacji studentów z wykładowcami zmieniły się w marcu 2020, a potem ewoluowały w trakcie pandemii. Cel: Artykuł przedstawia wyniki trzykrotnych badań kwestionariuszowych, przeprowadzonych po każdym semestrze edukacji zdalnej na pedagogicznej uczelni, wśród 178 nauczycieli akademickich, dotyczących relacji ze studentami w trakcie nauczania zdalnego. Metoda: Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego on-line. Analiza danych uzyskanych z pytań otwartych miała charakter jakościowy. Wyniki: Główne kategorie, które ujawniły się w wypowiedziach respondentów to indywidualizacja, kontakt, komunikacja, zaufanie oraz dydaktyka i egzaminy. Respondenci wskazywali relacje jako zaletę edukacji zdalnej, brak relacji jako jej wadę, opisywali relacje w kontekście trudności w realizacji edukacji zdalnej, a także podnieśli temat relacji w procesie egzaminowania. Wskazana jest zmiana postrzegania wymienionych kategorii w czasie. Wnioski: Widać znaczny wzrost ważności relacji na przestrzeni czasu, w trakcie realizacji zdalnego nauczania. W dobie dominacji edukacji zdalnej nie jest możliwe pozostanie przy tradycyjnym nastawieniu do budowania relacji opartych na autorytecie wiedzy nauczyciela i gotowości do bezkrytycznego odbioru treści ze strony studentów.