Optyczne instrumentacje. „Muzyka rysunkowa” w przedwojennej Polsce

Artykuł jest próbą rekonstrukcji zapomnianej, a w zasadzie w ogóle nieznanej, twórczości filmowej Pawła Binna z lat 30. XX w. Inżynier Binn prowadził w swoim domowym laboratorium udane eksperymenty z tzw. dźwiękiem rysowanym, kreowanym na taśmie w miejscu ścieżki dźwiękowej. Zrealizował nawet, o czym milczą tomy historii kina, poklatkowy film pt. Rysunkowa muzyka (1934), będący brakującym ogniwem w historii polskiej awangardy filmowej dwudziestolecia międzywojennego, a także – jak próbuje udowodnić autor – cennym uzupełnieniem osiągnięć awangardy europejskiej. Jednocześnie Sitkiewicz próbuje przybliżyć recepcję „wizualnej muzyki” w przedwojennej Polsce.

The article is an attempt to reconstruct the forgotten, and in principle unknown, film work of Paweł Binn from the 1930s. Engineer Binn ran successful experiments in his home laboratory with so called drawn sound, created on the tape in place of the soundtrack. He even realized, which film historians remain silent about, a time-lapse film entitled Animated music (1934), which is the missing link in the history of the Polish film avant-garde of the interwar period, and - as the author attempts to prove - a valuable complement to the achievements of the European avant-garde. At the same time, Sitkiewicz tries to present the reception of “visual music” in pre-war Poland.