Tourism. Retrotopian Time-Travel (part two)

Artykuł ujmuje zjawisko turystyki jako nowoczesnej odmiany mobilności, której wewnętrzna struktura zaczęła przybierać formę na przełomie XIX i XX w. Zaprezentowane w opracowaniu badanie opiera się na innowacyjnym podejściu Hasso Spodego, historyka mentalności. Jego koncepcja wywarła wpływ na współczesne badania nad historią turystyki w niemieckiej historiografii. Opierając się na jego teoretycznym framingu, badanie ujawnia, jak podróż, która od końca XVIII w. miała różnorodne motywy, doświadczenia, pomysły i praktyki, zaczęła się krystalizować w psychomentalnej fundacji: spojrzenie turystyczne. Następnie badanie interpretuje turystykę jako produkt przestrzenności czasu i czasochłowania przestrzeni. Wreszcie, wykorzystując teoretyczną koncepcję „retrotopii” Zygmunta Baumana, afirmuje dzisiejszą formę turystyki wraz z jej pierwotną formą i prowadzi do wniosku, że turystyka jako kontrowersyjne zjawisko współczesnych czasów jest obdarzona ludzką nostalgią, romansem, niekończącym się pragnieniem autentyczności, a także wieczną obsesją idei „postępu”, obejmującej również pojęcia utopijne.