Scandinavian Approach to Multisensory Design

The text aims to investigate methods and techniques introduced by Scandinavian designers which are beneficial to the overall sensorial aspect of their work. To emphasize the wide spectrum of the subject, various materials would be taken into consideration—wood, glass, metal, textiles. Thanks to the analysis of selected case studies it is possible to showcase the main ideas of how the multisensorial design practices have been implemented within the realm of Scandinavian design, focusing on diversity of examples. The methodology applied uses the analysis method of design history combined with the perspective provided by cultural studies and their analysis of the broad context. To enrich the latter, also certain cultural associations will be considered. Wood provides the visual, tactile, and olfactory experience which has been used in both conceptual and commercial projects. Glass, often considered by designers exclusively for its visual aspects, brings the tactile element of shape and structure, which are meant to mimic the contact with nature, vital for many Nordic projects. Metal and textiles can be considered as opposite sensorial features based on contrasting properties, hot–cold, soft–hard. The study serves as an introductory paper to touch upon the question of multisensory in Scandinavian design, not thoroughly investigated in international literature, by presenting further opportunities for in-depth studies.

Podejście sensoryczne jest nierozerwalnie związane z wzornictwem przemysłowym. Prototypy i/lub produkty wchodzące do produkcji są doświadczane na poziomie sensorycznym. Tekst ma na celu zbadanie metod i technik wykorzystywanych przez skandynawskich projektantów pod kątem multisensoryki. Aby podkreślić szerokie spektrum tematu, pod uwagę zostaną wzięte różnorodne materiały. Drewno zapewnia bodźce wizualne, dotykowe i zapachowe, które zostały wykorzystane zarówno w projektach koncepcyjnych, jak i komercyjnych. Szkło, często rozważane wyłącznie pod kątem wizualnym, wnosi walor dotyku w postaci kształtu i faktury. Słuchowa natura designu jest również wykorzystywana w nowej fali eksperymentów w sferze tekstyliów. W szerszej perspektywie wiele firm stosuje również techniki brandingu wykorzystujące olfaktoryczne konotacje skandynawskiego dziedzictwa. Podsumowując, zagadnienie multisensoryczności w skandynawskim designie, choć nie zostało jeszcze dokładnie zbadane w międzynarodowej literaturze, stanowi ciekawą perspektywę badawczą, interesującą zarówno z punktu widzenia krytyki designu, jak i kulturoznawstwa.