Ocena zawartości manganu w organach roślin i osadach dennych rzeki Ełk

Celem pracy była analiza zawartości Mn we frakcjach 1,0-0,2 mm, 0,2-0,1 mm, 0,1-0,063 mm, 0,063-0,02 mm i <0,02 mm osadów rzecznych i we fragmentach roślin wodnych: pałki szerokolistnej (Typha latifolia), grążela żółtego (Nuphar lutea) i szaleju jadowitego (Cicuta virosa). Nie stwierdzono przekroczenia tła geochemicznego zawartości Mn w osadach dennych rzeki Ełk. Największa ilość Mn związana była z najdrobniejszą frakcją, najmniejsza zaś z frakcją najgrubszą. Największą zawartość badanego pierwiastka zaobserwowano w punkcie Ełk Barany, co związane jest z rozwijającym się przemysłem na terenie miasta Ełk. Wszystkie z badanych makrofitów wykazały zawartości Mn znacznie większe od ilości naturalnie występujących w roślinach. Najwięcej Mn związane było z korzeniami roślin, a najmniej z liśćmi. Największa zawartość Mn została zanotowana w przypadku Nuphar lutea, a najmniejsza – Typha latifolia.