Internet Rzeczy – czy mamy zacząć się bać?

Wszyscy dostrzegamy dobre strony nowoczesnych technologii, spotykanych na każdym kroku: wygodę, stosunkowo niewielkie koszty, miniaturyzację i wszechobecną pomoc, coraz lepsze dopasowanie do człowieka. Modne ostatnio hasło Internetu Rzeczy znają wszyscy, którzy choć trochę mają do czynienia z nowinkami technicznymi. Internet Rzeczy tworzą urządzenia i systemy, które w założeniu mają pomagać ludziom. „Inteligentne” domy i miejsca pracy, ułatwiające wykonywanie codziennych i rutynowych czynności, a nawet zastępujące w tym człowieka stają się coraz widoczniejsze i popularniejsze, a ich cena nieustannie spada. Jednakże, obok wielu zalet, Internet Rzeczy ma też ciemną stronę. W artykule przedstawiono szereg problemów związanych z masowym wykorzystywaniem niewidocznych i pomocnych urządzeń, wskazując, że na razie nie ma na nie skutecznego lekarstwa. Problemy te przede wszystkim są związane z szeroko rozumianym naruszeniem prywatności, brakiem odpowiedniej ochrony prawnej i organizacyjnej, zestawieniem rosnących możliwości technologii z jednoczesnym spadkiem jej widoczności przez potencjalnych użytkowników, związaną z tym coraz większą nieświadomością faktu świadczenia pomocy ze strony urządzeń, a także ekonomią i socjologią. Tekst jest jedną z pierwszych prób wskazania nietechnicznych ograniczeń Internetu Rzeczy oraz sygnalizacją potrzeby wprowadzenia zmian w sposobie jego wdrażania i wykorzystywania w życiu codziennym.