A criticality importance-based spare ordering policy for multi-component degraded systems

With the increasing complexity and variety of production systems, more attention is being paid to preventive replacement on multicomponent systems. Each component is non-identical and has its own degradation process. In this paper, we propose a criticality importance-based spare ordering policy for a complex system, which consists of multiple series-parallel degrading components. Replacement action is triggered whenever the system reliability drops below a lower threshold and spares for replacement are available. Our policy mainly consists of two steps: (1) determine which components to be replaced; (2) determine when to order spares for components selected. In step 1, when the replacement action is triggered, we select components that most need to be replaced within the system in accordance with the optimum ranking of components until the system meets an upper reliability threshold. In step 2, a spare ordering policy for components selected is made and the optimal spare ordering time is obtained by minimizing the expected replacement cost during the once replacement cycle. Finally, a numerical example is given to illustrate the proposed multi-spare ordering policy. Moreover, the proposed policy is of significance for safety-critical systems such as substation automation system, bridge system, nuclear power plants and aerospace equipment.

Wraz ze wzrostem złożoności i różnorodności systemów produkcyjnych, coraz większą uwagę zwraca się na wymianę zapobiegawczą w systemach wieloelementowych. Każdy element takiego systemu jest nieidentyczny z pozostałymi elementami i charakteryzuje się własnym procesem degradacji. W niniejszym artykule proponujemy strategię zamawiania elementów zamiennych dla systemu złożonego składającego się z wielu ulegających degradacji komponentów tworzących strukturę szeregowo-równoległą. Omawiana strategia wymiany opiera się na kryterium krytyczności elementów. Akcja wymiany uruchamiana jest za każdym razem, gdy niezawodność systemu spada poniżej dolnego progu i dostępne są części zamienne. Na proponowaną strategię składają się zasadniczo dwa etapy: (1) określenie elementów wymagających wymiany oraz (2) określenie terminu zamówienia części zamiennych do wybranych elementów. W 1. etapie, po uruchomieniu akcji wymiany, wybiera się komponenty systemu, które najpilniej wymagają wymiany, kierując się optymalnym rankingiem komponentów, do momentu aż system osiągnie górny próg niezawodności. W 2 etapie, opracowuje się politykę zamawiania części zamiennych dla wybranych komponentów oraz określa się optymalny czas zamawiania części zamiennych poprzez minimalizację oczekiwanego kosztu wymiany podczas jednego cyklu wymiany. W artykule przedstawiono przykład numeryczny, który ilustruje proponowaną strategię jednoczesnego zamawiania wielu części zamiennych. Proponowana strategia może znaleźć zastosowanie w systemach o kluczowym znaczeniu dla bezpieczeństwa, takich jak systemy automatyki podstacji, systemy mostowe, elektrownie jądrowe i sprzęt lotniczy.