The article presents the conditions for organizing the cooperation of the newest type of armed forces, the Territorial Defense Forces, with non-military institutions. When presenting individual issues, it was emphasized that the essence of cooperation between various entities is to coordinate their actions to achieve a common goal, while maintaining the autonomy of individual parties to this action. Concerning not only military threats, the coordination of the activities of various entities in the regional (voivodeship, poviat, commune) but also nationwide dimension has become particularly important due to the introduction of a new element to the national security system – the Territorial Defense Forces (WOT). The underlying assumption of activities in this area has been to increase the state’s defense capabilities and link the operation of Territorial Defense Forces units to a given area. The activities related to the establishment and development of the WOT are mostly the result of the strategic analysis carried out since 2016 at the Ministry of National Defense as part of the Strategic Defense Review (SPO2016). Bearing in mind the regional nature of the activities (in permanent areas of responsibility) of the Territorial Defense Forces, the article presents what tasks this formation can perform in cooperation with public administration institutions and units of the Police, Border Guard, State Fire Service, health protection, and civil defense formations. The basic requirements for planning and organizing joint activities of such different entities are also indicated. The essential of them is the unity of action (planning, organizing, conducting activities), which primarily concerns acting in accordance with the same intention (concept), which in turn is a consequence of the proper definition of the chain of command (control), in which the relations between individual entities and decision-making powers have been precisely defined. This will make it possible to build an operational system in which the presented procedures of action planning are understandable to everyone and above all, allow for making rational decisions that enable achieving the synergy effect during the WOT’s operation with elements of the non-military system. It will be facilitated by getting to know each other’s procedures, potential, and specifics of action, and mainly being aware of the possibilities and scope of joint action.
Artykuł przedstawia uwarunkowania organizacji współdziałania najnowszego rodzaju sił zbrojnych, jakim są Wojska Obrony Terytorialnej, z instytucjami układu pozamilitarnego. Przedstawiając poszczególne zagadnienia podkreślono, że istotą współdziałania różnych podmiotów jest skoordynowanie ich działania dla osiągnięcia wspólnego celu, przy jednoczesnym zachowaniu autonomii poszczególnych wykonawców tegoż działania. W odniesieniu do zagrożeń militarnych, ale nie tylko, koordynacja działań różnych podmiotów w wymiarze regionalnym (województwo, powiat, gmina) ale również ogólnopaństwowym nabrała szczególnego znaczenia z uwagi na wprowadzenie do systemu bezpieczeństwa państwa nowego elementu – Wojsk Obrony Terytorialnej (WOT). Zasadniczym założeniem działań w tym zakresie było, i jest, zwiększenie zdolności obronnych państwa oraz dowiązanie działania jednostek WOT do danego terenu. Działania w zakresie utworzenia i rozwoju WOT są w znacznej mierze wynikiem analizy strategicznej, jaką od 2016 roku prowadzono w Ministerstwie Obrony Narodowej w ramach Strategicznego Przeglądu Obronnego (SPO 2016). Mając na uwadze regionalny charakter działań (w stałych rejonach odpowiedzialności) WOT, w artykule przedstawiono jakie zadania może realizować ta formacja podczas współdziałania z instytucjami administracji publicznej oraz jednostkami Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, ochrony zdrowia oraz formacjami obrony cywilnej. Wskazano także na zasadnicze wymagania wobec planowania i organizowania wspólnego działania tak różnych podmiotów. Zasadnicze z nich to jedność działania (planowania, organizowania, prowadzenia działań), która dotyczy przede wszystkim działania w myśl tego samego zamiaru (koncepcji), co z kolei jest konsekwencją właściwego określenia łańcucha dowodzenia (kierowania), w którym precyzyjnie określono relacje pomiędzy poszczególnymi podmiotami oraz określono kompetencje decyzyjne. Pozwoli to na zbudowanie systemu działania, w którym przedstawione procedury planowania działania są dla wszystkich zrozumiałe, a przede wszystkim pozwalają na podejmowanie racjonalnych decyzji, które pozwalają na osiągniecie efektu synergii podczas działania WOT z elementami układu pozamilitarnego. Przyczyni się do tego wzajemne poznanie procedur, potencjału, specyfiki działania, a przede wszystkim uświadomienie sobie możliwości i zakresu wspólnego działania.
