Wybrane obszary współpracy zawodowej fizjoterapeutów i psychologów sportu

Profesjonalizacja współczesnego sportu sprawia, że wymaga on od zawodników (ale też trenerów) coraz większych poświęceń. Jeśli zasoby psychofizyczne nie są wystarczające, proces adaptacji do wyzwań może zostać utrudniony. Urazy, różnorakie przeciążenia stanowią czynniki ryzyka zarówno w sferze fizycznej, jak i psychospołecznej. Stąd tak ważne jest włączenie do procesu szkolenia sportowego, już od najmłodszych lat sportowych adeptów, udziału specjalistów – w tym fizjoterapeutów i psychologów sportu. Ich synergiczna współpraca może wspomóc minimalizowanie wpływu czynników ryzyka. Efektywne działania fizjoterapeutów i psychologów sportu mogą pomóc zawodnikowi w zdobywaniu zasobów niezbędnych do radzenia sobie z wymaganiami sportu, ale także do optymalnego funkcjonowania w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości „pozasportowej”. Wymaga to dyskusji nad standardami/modelami takiej współpracy. W pewien sposób określają to wymagania/regulacje prawnoadministracyjne i istniejące umownie „dobre praktyki”. Praca stanowi głos w debacie nad dyscyplinami komplementarnymi fizjoterapii. Wydaje się, że zadania stawiane przed psychologami, psychologami sportu z powodzeniem wpisują się w niektóre wyzwania zawodowe fizjoterapeutów zwłaszcza działania profilaktyczne, związane z promocją zdrowia, edukacją zdrowotną. Mając na uwadze dobro holistycznie postrzeganego zdrowia zawodnika – niezbędna jest synergiczna współpraca fizjoterapeutów i psychologów sportu. Celem niniejszej pracy jest ukazanie psychologii sportu jako dyscypliny komplementarnej fizjoterapii. Artykuł to głos w dyskusji nad potrzebą i potencjałem tworzenia standardów współpracy psycholog sportu – fizjoterapeuta. Praca ma charakter przeglądowy.