Sustainable urban development through an application of green infrastructure in district scale – a case study of Wrocław (Poland)

The main goal of this article is to investigate sustainable urban development of the Central European city (Wrocław/Poland) through an environmental engineering application of SUDS (Sustainable Urban Drainage Systems) measures to managing stormwater in city sections with various land use in the same watershed area (the Ślęża River Valley). The author presents a study made in three different parts of the city (single housing district – Oporów, multihousing district – Nowy Dwór, public service district – Stadion), which were constructed in different historical periods. The analyses were supported by city masterplan, GIS software (Quantum GIS 1.7.4) and calculations made according to up-to-date specific regulations. They demonstrate the current sustainable stormwater management scenarios for areas of different land use, historical periods and function in the city. The proposed research method aims to compare sustainable urban development of the new urban district with the quarters, which had been built before the term “sustainability” became common in water and land development practice. The conducted study can be practically used as a supportive tool for urban planning authorities in Poland. The paper investigates a novel in the Polish realities method of assessment sustainability of the area through green infrastructure application in district scale.

Celem pracy była analiza procesu urbanizacyjnego Wrocławia w kontekście zrównoważonego rozwoju poprzez symulację gospodarowania wodą opadową w skali dzielnicy. Do celów badawczych wybrano trzy charakterystyczne rodzaje zabudowy miasta z różnych okresów historycznych (Oporów – zabudowa jednorodzinna, Nowy Dwór – zabudowa wielorodzinna, Stadion – teren usługowy), znajdujące się w zlewni rzeki Ślęza. W celu przeprowadzenia analiz wykonano wektoryzację obszarów za pomocą oprogramowania Quantum GIS (1.7.4) oraz aktualizowanych map Systemu Informacji Przestrzennej Wrocławia dostępnych w serwisie internetowym. Sklasyfikowano wszelkie powierzchnie nieprzepuszczalne, tj. nawierzchnie utwardzone, pokrycia dachowe. Za potencjalne składowe zielonej infrastruktury uznano natomiast powierzchnie przepuszczalne, tj. obszary wegetacyjne, nawierzchnie przepuszczalne, zielone dachy. W obliczeniach porównawczych posłużono się wartościami współczynników spływu według polskiej normy PN-92/B-0170. Dodatkowo, w ocenie zielonych dachów ekstensywnych, wykorzystano współczynnik spływu według opracowań amerykańskich. Badanie przepuszczalności wybranych trzech obszarów wzdłuż rzeki Ślęza w granicach Wrocławia wykazało duże możliwości kształtowania zrównoważonej gospodarki wodnej tych terenów poprzez zastosowanie elementów zielonej infrastruktury.