In 1966, Leroi Jones, soon to be Amiri Baraka, outlined a program to reorient the philosophical underpinnings of Black study. Modes of inhabiting and thereby constructing the domains in which one participates were revealed as a function of one’s mode of expression. Jones/Baraka proposed that blackness was expressed by the operation of a collective improvisation. How can improvisation, traditionally conceived as an individual activity, be a collective process? Taking our cue from articulation theory and the request that it be formalized by Stuart Hall, we explore what may superficially seem counter-intuitive but is able to be modeled by way of an explanation of its generative syntactic structure. In so doing, puzzles associated with identity theory, intersubjectivity, and modalities of expression are revealed as not as intractable as they are assumed to be, especially within the discipline of Black studies.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00