Wykorzystanie spektroskopii w bliskiej podczerwieni do określania rozpuszczalności glukozy w roztworach wodnych

W pracy przedstawiono oryginalną metodykę określania stężenia nasycenia glukozy w roztworze wodnym. Oparto ją na wykorzystaniu pomiaru absorbancji roztworów i zawiesin α-D glukozy w obszarze bliskiej podczerwieni a dokładnie przy liczbie falowej 8000 cm-1 i 9000 cm-1. W przyjętej metodyce wartość stężenia nasycenia określał punkt przecięcia prostej otrzymanej z aproksymacji wartości absorbancji zawiesin o różnym stężeniu z wartością A=0. Wyniki pomiarów porównano z danymi opublikowanymi w literaturze światowej.

Paper presented an original method to determine the solubility – concentration of glucose saturation in water solutions. The method was based on measuring the absence of prepared α-D glucose solutions and suspensions in near infrared area, i.e. at the wave numbers 8000 and 9000 cm-1. According to assumed method the value of saturation concentration was determined by intersection point of the straight line resulted from linear approximation the absorbance for suspensions of different concentrations, with value A=0. Obtained measurement results were compared with the data published in world literature.