Możliwości i ograniczenia w stosowaniu metody Ilizarowa w weterynarii

W artykule przedstawiono przegląd zastosowania metody Ilizarowa w leczeniu złamań kości u zwierząt. W krajach takich jak Włochy, Turcja czy Francja metoda ta stosowana była z pozytywnym skutkiem już w latach 80-tych ubiegłego wieku. W zależności od rejonu świata powstawały różne jej modyfikacje. Na kontynencie amerykańskim opracowano liczne warianty stosowane do dziś. W Europie najbardziej znane konstrukcje to: Rhesear Small Bone Fixator, Dynamic External Fixator, External Circular Stabilization. Wykorzystanie metody Ilizarowa w weterynarii wymaga odpowiedniej modyfikacji konstrukcji aparatu. W Polsce w ostatnim dwudziestoleciu podejmowane były próby zastosowania tej metody u małych zwierząt takich jak psy i koty. W artykule zaprezentowano własną, oryginalną modyfikację aparatu, omówiono technikę jego zakładania, zaprezentowano sposób aplikacji na wyizolowanych kościach oraz na kończynach psa. W zakończeniu zaprezentowano wnioski dotyczące możliwości i ograniczenia zastosowania metody Ilizarowa w weterynarii.

The article presents a review of the applications of the Ilizarov method in the treatment of animal bone fractures. In such countries as Italy, Turkey and France, this method was successfully applied already in the 1980s. Depending on the world region, various modifications have been created. On the American continent, numerous variants have been elaborated, which have been applied up till now. In Europe, the most popular constructions are: Rhesear Small Bone Fixator, Dynamic External Fixator and External Circular Stabilization. The application of the Ilizarov method in veterinary medicine requires a proper modification of the apparatus construction. In Poland, attempts at using the method in the cases of small animals, such as dogs and cats, have been made in the last two decades. The articles discusses the own, original modification of the apparatus, describes the technique of its installation and presents the method of application on dissected bones and on the limbs of the dogs. The final section draws the conclusions regarding the possibilities and limitations of the application of the Ilizarov method in veterinary medicine.