Na teoretyczny i praktyczny rozwój pedagogiki społecznej wpłynęło wiele czynników społecznych, gospodarczych i kulturowych (np. rewolucje przemysłowe i kulturowe), które miały miejsce w Europie oraz Ameryce w XIX w. Z kolei w 1908 r. Helena Radlińska stworzyła naukowe podstawy pedagogiki społecznej w Polsce i zapoczątkowała jej dyscyplinarny rozwój. Badaczka w swojej działalności podkreślała rolę człowieka w przekształcaniu rzeczywistości, w której żyje. Jej koncepcja miała wiele wspólnego z tezami ówczesnej niemieckiej oraz francuskiej myśli pedagogicznej i filozoficznej m.in. Paula Bergmana, Jeana-Marie Guyau, Paula Natorpa, Gabriela Séaillesa (Theiss, 2018, s. 13). Kluczowym momentem w początkowej fazie rozwoju tzw. szkoły pedagogiki społecznej Heleny Radlińskiej było utworzenie w 1925 r. Studium Pracy Społeczno-Oświatowej Wolnej Wszechnicy Polskiej. Była to pierwsza w kraju uczelnia kształcąca na poziomie akademickim przyszłych pracowników społeczno-oświatowych i pedagogów w zakresie oświaty dorosłych, opieki nad matką i dzieckiem oraz organizowania życia społecznego. Pedagogika społeczna jako nauka o edukacji, wychowaniu i społecznym funkcjonowaniu człowieka jest dyscypliną nauki o charakterze humanistyczno-społecznym. Ma charakter interdyscyplinarny ukształtowany w oparciu o wiedzę różnych nauk, w tym: filozofii życia człowieka, psychologii (eksperymentalnej, społecznej, klinicznej), pedagogiki ogólnej, socjologii wychowania, etyki, polityki społecznej, prawa rodzinnego i opiekuńczego, teorii wychowania środowiskowego (Kamiński, 1974).
The theoretical and practical development of social pedagogy was influenced by many social, economic and cultural factors (e.g. industrial and cultural revolutions), which took place in Europe and America in the 19th century. In turn, in 1908 Helena Radlińska created the scientific bases of social pedagogy in Poland and initiated its disciplinary development. In her activities, the researcher emphasized the role of a human in the transformation of reality in which they live. Her concept had a lot in common with the theses of the then German and French philosophical and pedagogical thought, among others Paul Bergman, Jean-Marie Guyau, Paul Natorp, Gabriel Séailles (Theiss, 2018, p. 13). The key moment in the initial phase of the development of so-called Helena Radlińska’s school of social pedagogy was the creation of The Social-Educational Work Study of Free Polish University in 1925. It was the first university in Poland to educate, at the academic level, future social and educational workers and educators in the area of adult education, mother and child care , and organization of social life. Social pedagogy as a science of human education, upbringing, and social functioning is a discipline of humanistic and social science. It has an interdisciplinary character shaped on the basis of the knowledge of various sciences, that includes: philosophy of human life, psychology (experimental, social, clinical), general pedagogy, sociology of education, ethics, social policy, family and guardianship law, theory of environmental education (Kamiński, 1974).
