„Podróż zimowa” Franza Schuberta w reinterpretacji Barbary Kingi Majewskiej: estetyka i retoryka

Opublikowana przez wydawnictwo Bôłt Records w 2015 roku płyta Barbara Kinga Majewska and Emilia Sitarz play Franz Schubert „Winterreise” jest jednym z najciekawszych przejawów reinterpretacji wybitnych dzieł muzycznych przeszłości, jakich podejmują się eksperymentujący wykonawcy młodszego pokolenia. Wokalistka Barbara Kinga Majewska (ur. 1982) oraz pianistka Emilia Sitarz (ur. 1978) zaproponowały autorską wersję cyklu pieśni Schuberta, w której odnaleźć można tak typowe dla estetyki postmodernizmu łączenie różnych tradycji i stylistyk, jak również liczne przejawy dekompozycji i autorskiego potraktowania oryginału. Problematyka artykułu dotyczy analizy i interpretacji płyty oraz oceny rezultatów działań artystek, jednak zagadnienia te zostają podjęte w szerszym kontekście estetycznym i retorycznym. Zastosowane środki artystyczne, a zwłaszcza możliwa do analitycznego wyśledzenia wyrazista koncepcja narracyjno-retoryczna cyklu Schuberta w tej autorskiej wersji, świadczą o chęci stworzenia oryginalnego dzieła, które można rozumieć nie tyle jako aranżację czy cover, ale jako kongenialne przeniesienie ekspresji romantycznego cyklu pieśniowego w krąg współczesnej wrażliwości i estetyki.

The CD Kinga Majewska and Emilia Sitarz Play Franz Schubert ‘Winterreise’, released in 2015 by Bôłt Records, is one of the most interesting examples of the reinterpretation of outstanding historical musical works by young experimental performers. Singer Barbara Kinga Majewska (b. 1982) and pianist Emilia Sitarz (b. 1978) presented an original version of Schubert’s song cycle, with elements typical of postmodernist aesthetics: a combination of various traditions and styles, numerous forms of decomposition and an idiosyncratic treatment of the original. This article analyses and interprets the contents of the CD, as well as assessing the results of the artists’ work in a wider aesthetic and rhetorical context. The artistic means they applied and, in particular, their distinctive narrative-rhetorical concept of Schubert’s cycle show that they intended to create an original work, which can be viewed not merely as an arrangement or a cover, but as a congenial translation of the Romantic song-cycle type of expression into the realm of contemporary sensibilities and aesthetics.