Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Segetal flora of the Middle Vistula River Valley

Tytuł:
Segetal flora of the Middle Vistula River Valley
Flora segetalna Doliny Środkowej Wisły
Autorzy:
Lugowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28261.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 4
0065-0951
2300-357X
Język:
angielski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The objective of the study was to describe the segetal flora of the Middle Vistula River Valley. A total of 367 species were recorded in spring and winter cereals, tuber crops, and stubble fields. Such floristic abundance may be due to the fact that the study area is located in the proximity of a river where semi-natural communities interact directly with communities inhabiting cultivated fields and that fields are fragmented and characterised by different habitats. There were more apophytes (62%) than anthropophytes (38%) in the flora studied. Meadow apophytes were the dominant native species (35%) and archeophytes were the dominant anthropophytes (69%). The analysis of the life spectrum revealed that there were more therophytes (50%) than hemicryptophytes (39%). What is more, non-perennial species constituted 56% and perennials 44% of the segetal flora established in the Middle Vistula River Valley. The large proportion of archeophytes (26%) may indicate that traditional farming predominated in the study area.

Celem pracy była charakterystyka flory segetalnej Doliny Środkowej Wisły. W uprawach zbóż jarych i ozimych, w uprawach okopowych oraz na ścierniskach zbożowych zarejestrowano 367 gatunków. Na tak duże bogactwo florystyczne miało wpływ usytuowanie terenu badań w bliskim sąsiedztwie z rzeką, bezpośredni kontakt półnaturalnych zbiorowisk z polami uprawnymi, a także drobnopowierzchniowy rozkład pól z dużym zróżnicowaniem siedlisk. W analizowanej florze odnotowano przewagę apofitów (62%) nad antropofitami (38%). Wśród gatunków rodzimych dominowały apofity łąkowe (35%), natomiast w grupie antropofitów archeofity (69%). Analiza spektrum życiowego wykazała przewagę terofitów (50%) nad hemikryptofitami (39%). We florze segetalnej Doliny Środkowej Wisły gatunki krótkotrwałe stanowiły 56%, a wieloletnie 44%. Duży udział archeofitów (26%) wśród wszystkich zarejestrowanych gatunków może świadczyć o zachowaniu tradycyjnych form gospodarowania na tym terenie.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies