Tytuł pozycji:
Segetal flora of the Middle Vistula River Valley
- Tytuł:
-
Segetal flora of the Middle Vistula River Valley
Flora segetalna Doliny Środkowej Wisły
- Autorzy:
-
Lugowska, M.
- Powiązania:
-
https://bibliotekanauki.pl/articles/28261.pdf
- Data publikacji:
-
2014
- Wydawca:
-
Polskie Towarzystwo Botaniczne
- Źródło:
-
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 4
0065-0951
2300-357X
- Język:
-
angielski
- Prawa:
-
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
- Dostawca treści:
-
Biblioteka Nauki
-
Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The objective of the study was to describe the segetal
flora of the Middle Vistula River Valley. A total of 367 species
were recorded in spring and winter cereals, tuber crops, and
stubble fields. Such floristic abundance may be due to the fact
that the study area is located in the proximity of a river where
semi-natural communities interact directly with communities
inhabiting cultivated fields and that fields are fragmented and
characterised by different habitats. There were more apophytes
(62%) than anthropophytes (38%) in the flora studied. Meadow
apophytes were the dominant native species (35%) and archeophytes
were the dominant anthropophytes (69%). The analysis
of the life spectrum revealed that there were more therophytes
(50%) than hemicryptophytes (39%). What is more, non-perennial
species constituted 56% and perennials 44% of the segetal
flora established in the Middle Vistula River Valley. The large
proportion of archeophytes (26%) may indicate that traditional
farming predominated in the study area.
Celem pracy była charakterystyka flory segetalnej
Doliny Środkowej Wisły. W uprawach zbóż jarych i
ozimych, w uprawach okopowych oraz na ścierniskach
zbożowych zarejestrowano 367 gatunków. Na tak duże
bogactwo florystyczne miało wpływ usytuowanie terenu
badań w bliskim sąsiedztwie z rzeką, bezpośredni
kontakt półnaturalnych zbiorowisk z polami uprawnymi,
a także drobnopowierzchniowy rozkład pól z dużym
zróżnicowaniem siedlisk. W analizowanej florze
odnotowano przewagę apofitów (62%) nad antropofitami
(38%). Wśród gatunków rodzimych dominowały
apofity łąkowe (35%), natomiast w grupie antropofitów
archeofity (69%). Analiza spektrum życiowego wykazała
przewagę terofitów (50%) nad hemikryptofitami
(39%). We florze segetalnej Doliny Środkowej Wisły
gatunki krótkotrwałe stanowiły 56%, a wieloletnie 44%.
Duży udział archeofitów (26%) wśród wszystkich zarejestrowanych
gatunków może świadczyć o zachowaniu
tradycyjnych form gospodarowania na tym terenie.