Floral phenology and pollen production in the five nocturnal Oenothera species (Onagraceae)

Blooming phenology and pollen production in the five Oenothera species were investigated during the period of 2013–2015 in the Lublin area, SE Poland. The blooming period was relatively long, and flowering usually started in the middle or late June and lasted until late July or the middle of August. The Oenothera species studied exhibited nocturnal anthesis, i.e., the flowers opened in the late evening and lasted overnight until the early morning hours. Plants developed a great number of flowers per individual and per unit area (on average, 158 and 4,136, respectively), and this feature appeared to be species-specific. It was demonstrated that the blooming phase had an impact on the mass of anthers and pollen produced per flower in all Oenothera species. In general, the greatest mass of anthers and pollen was observed at the beginning of blooming, and with the progress of flowering, the values decreased. However, statistical differences were found for O. flaemingina, O. paradoxa, and O. rubricaulis. The mass of pollen produced per unit area was also a species-specific characteristic and was related to the abundance of flowering. The greatest amount of pollen was produced by O. flaemingina (30.6 g m−2), which was almost three times more than that produced by O. rubricaulis (10.9 g m−2). The protein content of pollen grains was relatively low and on average amounted to 15.4%. The Oenothera species examined in this work may be considered valuable pollen yielding plants. Nevertheless, given the invasive potential of species from subsect. Oenothera, precautions are suggested during cultivation and/or planting these taxa in bee pastures, in order to prevent uncontrolled spread into new areas.

Badania dotyczące fenologii kwitnienia oraz produkcji pyłku pięciu gatunków z rodzaju Oeno-thera (O. casimiri, O. flaemingina, O. nuda, O. paradoxa, O. rubricaulis) prowadzono w latach 2013–2015 na terenie Lublina, Polska południowo-wschodnia. Początek kwitnienia obserwo-wano w połowie lub pod koniec czerwca, kwitnienie było stosunkowo długie i trwało do końca lipca lub połowy sierpnia. Badane taksony cechowała nocna anteza, tzn. otwieranie kwiatów obserwowano późnym wieczorem (ok. godz. 20:00–21:00) i kwiaty żyły do godzin wczesno porannych (ok. godz. 7:00–9:00). Gatunki wytwarzały dużą liczbę kwiatów przypadającą na jednego osobnika oraz na jednostkę powierzchni (odpowiednio średnio 158,2 oraz 4163,5/m2). Wykazano, że faza kwitnienia wpływa na masę pylników oraz na masę pyłku produkowanego w kwiecie. Największą masę pylników i pyłku obserwowano na początku kwitnienia, zaś wraz z postępem kwitnienia masa pylników i produkowanego pyłku spadała; jednakże statystycznie istotne różnice zanotowano wyłącznie w przypadku O. flaemingina, O. paradoxa i O. rubricaulis. Wydajność pyłkowa była cechą gatunkową, związaną z obfitością kwitnienia. Największą masę pyłku dostarczał O. flaemingina (30,6 g/m2), niemal trzykrotnie więcej niż wyniosła wydajność pyłkowa O. rubricaulis (10,9 g/m2). Zawartość białka w pyłku była stosunkowo niska i przeciętnie wyniosła 15,4%. Badane gatunki mogą być uznane za wartościowe źródło pyłku. Niemniej jednak, z uwagi na wysoki potencjał inwazyjny gatunków z podsekcji Oenothera oraz aby przeciwdziałać niekontrolowanemu rozprzestrzenianiu tych taksonów do nowych siedlisk, należy zachować środki ostrożności podczas ich uprawy i ewentualnego podsiewania na pastwiskach pszczelich.